Epistulae imperatorum pontificum aliorum

HORMISDA IOHANNI EPISCOPO NICOPOLITAXO CUM SVNODO UT SUPRA. PER IOHANNEM DIACONUM EIUS. Optaremus, dilectissimi fratres, ab omnibus uos molestiarum fluctibus alienos uitam sub tranquillitatis securitate transigere et deo nostro remota mundanarum tempestatum mentis perturbatione * * mouerunt, quia quae fieri nolumus, necesse est, ut facta doleamus.

sed abundat mundus incommodis et temptationibus saeculum istud, in quo peregrinamur, expositum est passim; uelut magnae moles uentorum procellis, ita fidelium mentes diabolicis pulsantur insidiis et, sicut dictum est, qui uolunt pie uiuere in Christo, persecutionem patiuntur.

sed consolatur spes a iusto retributore promissa, quia beatus est, qui non fuerit scandalizatus in domino. non deiciant milites dei impetus fragiles et caduci. qui adsistit strenuis, non delectatur ignauis. facile contemnuntur ista quae transeunt, si illa quae sunt mansura cogitentur. amplectenda est probationis occasio, quia licet sint dura onera laborum, praemia tamen maiora uirtutum.

quemadmodum par erit remunerationi, qui se imparem monstrat examini? non simus segnes ad fortia, si peruenire cupimus ad promissa. quis super hoc expectet [*]( 11 Timoth. II 3, 12 13 Matth. 11, 6 ) [*]( 128. Dat. (simul cum epp. 127 133 134 135) a. 517 die 12 Apr.; respondet haec epistula per Iohannem Iohannis Nicopolitani diaconum tnissa duabus epistulis Iohannis et synodi Epiri hodie deperditis acceptis ab Hormisda inter diem 3 et 12 April. eiusdem anni. Edd. Bar. ad a. 517, 36; Collect. Concil.; BTA I 406; Thiel 809. 2 IOAXNI V cum a: cv V 3 per Iohannem diaconum eius a V perperam in fine ep. 122 additum huc transponendum esse docemur etiam generali collectionis indice edito in Proleg. cap. I 6 mundarum F, corr. p mentis perturbacione mouerunt V: mentes perturbatione uestras deuotas esse interpolauit 0 (et (4); ego cum Baronio indicaui lacunam. quam sic fere puta explendam pertnrbatione <sine eo seruire dolore, quem semper in catholicorum animis perfidarum mentium nonationes) mouerunt 8 sqq. correxi uulgatam interpunctionem temptationibus; saeculum .. procellis. Ita etc. 9 passim Y: passionibus 0 18 honera V 20 forcia V, corr. 0 )

sed ne me, fratres karissimi, licet apud ndeles magna sit, spiritali tamen uos solum credatis confirmatione solari, a prouidendis pro uestra tribulatione remediis, quantum in homine esse potuit, non quieui. nam per legatos ad Orientis principem destinatos et Thessalonicensem episcopum, ut ab insectatione uestra cessaret, admonui et prorogatis paginis, ut imperatori supplicaretur, iniunxi.

haec quantum ad praesentia sunt prouisa; sed illa, quae ad spem futuram pertinent, haec sunt potius mentibus intuenda. sane hoc me fateor fuisse miratum, quod inter allegationes angustiarum religiosae prudentiae uestrae haec potuit cura subripere, ut <a> me sub consultationis colore dirigendi ad Thessalonicensem episcopum solitas litteras licentia posceretur. egone huius rei auctor existerem. quam si inscio me cognoscerem factam esse, culparem? absit ista peruersitas!

audite apostolicam uocem sed personae meae conuenienter aptandam: si quae destruxi, haec iterum reaedifico, praeuaricatorem me constituo. nolite, obsecro, ad euitata uix redire contagia nec pedes luto, quo tenebantur, auulsos patiamini male rursus immergi. sinite oblitterata esse transacta. nemo mittens manum suam in aratrum et aspiciens retro aptus est regno dei.

impediuntur a processu propositi itineris, qui reflexis oculis respiciunt, quod relinquunt. non amant ecclesiasticae disciplinae eos, in quibus remanet memoria ulla perfidiae; totos ab errantibus oportet abscidi, quia in tantum detestabiles aestimantur ad spreta redeuntes, ut beatus apostolus Petrus melius illis esse praedicauerit, ut non [*]( 2 Matth. 5, 10 18 Gal. 2, 18 22 Luc. 9, 62 29 Petro H 2, 21 ) [*]( 4 sq. solari a Thiel: solaria V 13 snbrepere 02 a add. pa 14 consolacionis V, corr. Thiel 16 quam o: qua V insio V, corr. o 17 abscit V 22 immergit V, corr. 0 25 relinguunt V, corr. 0 26 ęcclesia stice Y (etiam a, quod moneo contra Thielium) 28 ad o: a V )

HORMISDA IOHANNI EPISCOPO NICOPOLITANO. PER PUILIONEM SUBDIACONUM. Remeante Pullione subdiacono nostro litteras caritatis uestrae suscepimus de constantia fidei uel de intentione, quam circa communionem sedis apostolicae geritis, gratulantes; sed contristati sumus, quod uos aliquas sustinere molestias perhibetis. ista tamen diuturnam non possunt habere substantiam, quia ubi deus pure colitur, etsi aduersa contigerint, in prosperis commutantur secundum apostolum dicentem: spes non decipit.