Epistulae imperatorum pontificum aliorum

sed et post haec diuinae lectionis exemplis, quam boni sint fructus pacis, ostendit, cum diceret et apostolum Paulum gratia dei plenum nihil tamen, quibus bene cupiebat, quod optaret, melius inuenisse, nisi ut pax dei, quae est supra [*]( 18 Matth. 18, 7 19 sq. cf. Matth. 18, 8 24 cf. Philipp. 4, 7 ) [*]( 114. Dat. (simul cum ep. 112) a. 516 non ante mensem Sept. per Theopompum et Seuerianunl; respondet epistulae 113. Edd. Car. is 447; Bar. ad a. 515, 14; Collect. Concil.; Thiel 768. 8 per Theopompum et seuerianum u. c. (corr. Car.) charactere minutiore V in marg. 5 sola V, corr. Bar. 9 ptaecipientes V, corr. p2 accenderet pJ 13 hormisda V, corr. 0 credimus F, corr. ps 14 quia V: qua Bar. in marg. 16 suam a testimoniis V, corr. 0 17 multitudinis V. correxi: multitudinem Car. 18 ue V ab V: a 0 cum Vulgata 19 abscidere scripsi: idem V, item Thiel, abscindere p2; uulgo abscindere uel abscidere inseruerunt post membroram scandalizantium V, correxi 21 et post supra linea V 22 sit V, corr. 0 24 optare V, cori. o2 )

et iterum ad ipsum scripturarum omnium reuertendo doctorem, quanto ipsa uel fide, qua et caelestia regna praesumimus et a peccatorum cruciatibus credendo saluamur, caritas sit maior, ostendit testimonium tale subiciens: spes fides caritas, maior autem omnium caritas. idem spiritus gratia donante diuina caritatem uirtutibus omnibus euacuat non habentes.

ergo si et propter poenam scandala dedinamus et pacem propter pacis bona sectamur et ad caritatem nos, qui est caritas, Christus hortatur: quid est enim, quod retinet catholico ardore festinos? quid est, quod delinquentis Acacii impedit uolentes Christum uidere persona? quid est, quod a suo liberi alieno grauantur errore?

haec cum uenerabilis papae latius fuerint expedita rescriptis, pro nostrae tamen obsequio credidimus deuotionis indenda, ne non rogasse putaremur recondendo responsum, quod accepimus deprecantes.

proinde, piissime imperator, haec suo nomine senatus serenitatis tuae clementia prouocatus adiunxit, ut animo quam benigno in utraque re publica concordanda fuisti, tam esse pio in ecclesiae redintegranda unitate noscaris. nam ut pax illa regnorum tantum scitur prodesse subiectis, sic haec religionis cum populo suo proficit imperanti.

etenim quia non haeresum perfidarum sequaces plus quam ipsos deliquisse putet auctores ? quis non post patibulum crucis diuidentes iterum Christi membra condemnet? utinam haec iam uobis regnantibus causa coepisset, ut facilius mala reprimerentur nascentia quam prouecta! nam quis ambigat non potuisse eius existere, cuius corrigi temporibus uideret errorem? [*]( 2 Matth. 5, 9 7 Cor. I 13, 13 R cr. Cor. I 13, 1-3 ) [*]( 1 abundare V, corr. p2 quodque Bar.: quamquam V 4 ipse V, corr. a* 11 hortamur V, corr. cod. Angelic. 12 delinquentis Bar.: delinquentium V 13 impendit V, corr. p2 persona ex persona corr. V 14 cua o*: quam V, quamquam p2 17 recondendo Bar.: recedendo V, reticendo p2 21 redintegrandae V, corr. cod. Angelic. 22 sic oJ: si V )

HORMISDA ANASTASIO AUGUSTO. PER ENNODIUM ET FORTUNATUM EPISCOPOS UENANTIUS PRESBVTERUS UITALEM DIACONUS ET HILARUM NOTARIUM. Bene atque utiliter serenitas uestra curam principalis acuminis non tantum in administrando rei publicae exercet officio sed melioribus eam nobilitans institutis per curam redintegrandae unitatis auctorem uenerandi placat imperii. certi sunt enim de tutela regnantes, si nulla isdem praesidentibus ecclesiae castitas importuna diaboli commixtione maculetur.

unde enim potest fieri, ut nitidas <pro> principibus ad deum nostrum preces dirigat, si sit letaliter populus perfidia corruptus? nam sicut ante bona omnia est perfecta iuxta deum in imperatoribus sapientia, ita de sacrario mundorum pectorum pro his supplicatio debet et fideli animarum ubertate procedere. nulla uobis, sublimissime domine, triumphorum materia poterit esse iocundior quam de subiugatione perfidiae. hoc etiam fiducialiter et pro commissi nobis officii praerogatiua suggerimus, quia prope est, ut suum splendorem aliena patiatur nube fuscari, qui cum deo tribuente amouere possit, in subditis tenebras manere permittit errorum.

ergo quia mansuetudo uestra futuram synodum scriptis sacratissimis indicauit, cui nos interesse debere isdem paginis deo, ut credimus, sibi imperante commonuit, gaudemus scientes, quoniam directarum mentium est uenerabilis ecclesiae magistros expetere; soli enim declinant examen conscientiae, quae iusta [*]( 12 cf. Sapient. 6-9 passim ) [*]( 115. Dat. a. 515 die 11 Aug. 1)er Ennodium Fortunatum etc. Edd. Car. 12 441; nonnulla omittens Bar. ad a. 515, 19; Collect. Concil.; BTA 1371; Thiel 755. 2 per Ennodium .. notarium charactere minutiore in marg. V 3 Vennantium V diac V Hillarianum r, correxi 6 nobilitas V, corr. p2 7 placeat V, corr. oi 8 hisdem V 10 pro add. Bar. 12 perfidie V, corr. p2 14 et V: ex pJ 17 commissis V, corr. 0 19 splendore V, corr. 0 20 amouere r. corr. p2 22 hisdem V 24 directurum V, corr. Car. 25 sola V, corr. Car. declinant oa: declamant V quae iusta scripsi: quae uita V, qui uitae Car. Binius, quae recta Thiel )