Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

hoc opus supernae clementiae, haec et decessorum nostrorum fuit semper oratio, quos etiam rerum actus paternae traditionis ministros et rectae fidei declarat fuisse custodes.

pax est enim totius bonitatis initium, qua nihil, quantum ad catholicae fidei cultum, ualidius, nihil aestimari oportet excelsius: <pro> hac scilicet et facere cuncta et sustinere conuenit, qui sanctarum scripturarum probabilis cupit esse discipulus; hanc omnium bonorum matrem et nutricem Christum [*]( 1 igitur V: ita CrasB. initiis om. Crass. deinde sic pergem: hortamur synodale concilium fieri, cui mediatorem se apostolus uester faciat, ut contentionibus omnibus amputatis unitas sancta sanctae restituatur ecclesiae scytie V 3 uestri r. corr. 0 5 sic V. corr. 0 ) [*]( 108. Dat. (simul cum ep. 106) a. 515 die 4 Apr. per Patricium; respondet episiulae 107. Edd. Car. 12 438; Bar. ad a. 515, 14. Collect. Concil.; Thiel 745; de Petro Crasso uide, quae subnotaui ep. 107. 10 Hormisda Anastasio Augusto Y: Gloriosissimo et clementissimo filio Anastasio augusto Hormisda Dei gratia patriarcha Crass. gratias <aginyis\'< Crass. 11 affatus 0 Crass.: affatos V 15 nostrorum Car.: nestorium r, uestrorum 0 17 declarant Bar. 18 initium V: quies Crass. quantum F: unquam Crass. 20 \'pro > hac 0: ac V, hanc Crass. et facere cuncta et scripsi: facere et cututx et r, facere et cuncta Car., et facere et Crass. 21 sacrarum Crass. )

501
dominum nostrum his constat praedicasse discipulis dicentem: pacem meam do uobis, pacem relinquo uobis.

quam nos religiosi cura propositi domino adspirante prouidentes de orthodoxae concordia cogitatis ecclesiae in beati apostoli Petri reuerentia diuina specialiter praecepta seruantes. quae res maiorem superni fauoris defensionem uestro procurat imperio; Tecte enim oblata deo ueneratio inexpugnabilem deuotis mentibus murum defensionis indulget.

proinde omnipotentem deum fusis precibus exoramus, ut qui uobis studium quaerendae ecclesiarum pacis indulsit, ipse quoque sub consecratione catholicae fidei desiderio uestro super hac parte praestet effectum.

praeterea directis ad nos sacris affatibus commemorationem sancti - concilii facere pietas uestra dignata est. de qua re tunc plenissimum poterimus praebere responsum, dum causam congregationis nos uolueritis euidenter agnoscere. > nunc uero quia praestante domino nostro data est facultas alloquio, congrua ueneratione debiti praebebimus sermonis officia. Data prid. Non. April. Florentio u. c. cons. Per Patricium.

(109.)

ANASTASIUS AUGUSTUS HORMISDAE PAPAE. Omnibus negotiis diuinae res praeponendae sunt; deo etenim omnipotente propitio rem publicam et conseruandam et meliorandam esse [*]( 2 loh. 14, 27 ) [*]( 1 his V: suis Crass. Car. dicens Crass. 10 conseruatione Bar. 15 dum V: cum Bar. uoluerit Bar. 18 NONAS APRILIV V per Patricium V charactere minutiore ita in margine, ut potius ad titulum epistulae 109 pertinere videri possit. quod ideo fieri nequit, quod Patricius cum epistula 107 demuni die 12 mensis Ian. anni 515 Constantinopolim reliquit, epistula autem 109 iam die 28 Decembr. anni 514 data est. ) [*]( 109. Dat. a. 514 die 28 Dec. per Seuerianum; accepta a. 515 die 14 Mai. Edd. Car. 12 440; Bar. ad a. 514, 43; Collect. Concil.; Thiel 741. Imitatus est Anastasius epistulam Ualentiniani et Marciani, qua inuitant episcopos ut Nicaeam conueniant (= Spicil. Cas. I p. 33). 21 Augustus addidi ex Indice generali (Prolegom. cap. 1) )

502
confidimus.

quia igitur dubitationes quaedam de orthodoxa religione in Scythiae partibus uidentur esse commotae, id specialiter clementiae nostrae placuit, ut uenerabilis synodus in Heracleotana ciuitate prouinciae Europae celebretur, quatenus concordantibus animis et omni ueritate discussa uera » fides nostra orbi terrarum omni manifestius innotescat, ut deinceps nulla possit esse dubitatio uel discordia.

quapropter sanctitas tua cum quibus sibi placuerit reuerentissimis episcopis, quos de ecclesiis sub sui sacerdotii cura constitutis idoneos et instructos erga orthodoxam religionem esse probauerit, . ad praedictam Heracleotanam ciuitatem intra diem Kalendarum Iuliarum uenire dignetur. Data Y. Kal. Ian. Constantinopoli Senatore u. c. cons. Accepta prid. Idus Maias Florentio u. c. cons.

(110.)

HORMISDA ANASTASIO AUGUSTO. PER SEUERIANUM. Bene dementia uestra confidit, sicut datis ad me gloriosis designauit affatibus, quod rei publicae uestrae specialiter proficiat, si negotiis omnibus orthodoxae fidei causa praeponatur. haec est enim, uenerabilis imperator, de suscepto moderamine rectoris cura salubrior, ut eius sibi fauorem per opera bona conciliet, qui uniuersum et tribuet et reget imperium.

proinde me quoque et domino nostro Iesu Christo conuenit supplicare, ut qui de ecclesiae suae concordia pietatem uestram cogitare uoluit, hunc super hac parte concedere dignetur effectum, quatenus temporibus uestris orthodoxa fide praeditus uniuersus terrarum orbis exultet. de his uero, quae pro synodali [*]( 1 quia 0: qua V 4 areocleotana V, corr. 02 9 quos 0: quod com- a pendio pictum Y 11 eracleotanam V die V, corr. 0 14 MIAS V ) [*]( 110. Dat. a. 515 die 8 lul. per Seuerianum; respondet epistulae 109. Edd. Car. 12 441; Bar. ad a. 515, 16; CoUect. Concil.; JiTA I 371; Thiel 747. 16 per Seuerianum minutiore charactere in ipso uerborum ordine V 22 tribuit et regit Bar. 23 et fort. delendum 24 qui de 0: qui d V )

503
congregatione praecepistis, quid fieri oporteat, per fratres et coepiscopos meas, qui propere subsequentur, gloriae uestrae insinuanda mandaui, quorum suggestione, si diuinus fauor mea uota prosequitur, competentius poteritis uniuersa cognoscere. Data VIII. Idus Iul. Florentio consule.

(111.)

ANASTASIUS AUGUSTUS HORMISDAE PAPAE. PER THEOPOMPUM ET SEUERIANUM UU. CC. Omnia, quae benignitas conceperit, animorum dulci ambitu et festinatione laudabili propagantur nec sibi requiem putant posse praestari, donec ad effectum saluberrimum desiderata perduxerint, et tunc quaedam ipsius festinationis fit requies, dum contigerit spes uotorum.

quod in praesenti nos certa ratione pertulimus, donec caelestis fauor et nostrae petitioni aditum et uestrae promissioni serenum donet effectum.

ergo quia uel maxima itineris longitudo uel ultra solitum morem hiemalis asperitas, quod optabamus, nobis fecit incertum, interim intra animos nostros desiderata compressimus, beneficia diuina captantes, quae bonae exitus rei sua interpositione decidunt.