Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

    Haec tu quam perite et concinne, quam modulate et dulciter, ita iuxta naturam Romanorum accentuum enuntiasti, ut tamen veris et primigenis vocibus sua fastigia non perirent, iam quid de eloquentia dicam? liquido adinrare possum nullum tibi ad poeti eam facundiam Romanae iuventutis aequari: certe ita mihi videri, si erro, pater sum, fer me et noli exigere iudicium obstante pietate, verum ego cum pie diligam, sineere et severe iudieo. adfice me, oro, tali munere frequenter, quo et oblector et honoror. accessit tibi ad artem poetieam mellea adulatio, quid enim aliud agunt:

  1. Audax Icario qui fecit nomina ponto
  2. et qui Chalcidicas moderate enavit ad arces,

    3. nisi ut tu vegetam et sublimem alacritatem tuam temeritatem voces, me vero, et consultum et quem filius debeat imitari, salutari prudentia praeditum dicas? quod equidem contra est. nam tu summa sic adpetis, ut non decidas: senectus mea satis habet, si consistat. haec ad te breviter et illico vesperis illius secuto mane dictavi; ita enim tabellarius tuus, ut epistulam

    v.2.p.86
    referret, instabat, nam si mihi otium fuerit, oblectabile negotium erit ad te prolixius delirare, te ut eliciam, mihi ut satisfaciam. vale.

  1. PAULINO Ausonius, metrum sic suasit, ut esses
  2. tu prior et nomen praegrederere meum,
  3. quamquam et fastorum titulo prior et tua Romae
  4. praecessit nostrum sella curulis ebur,
  5. et, quae iamdudum tibi palma poetica pollet,
  6. lemnisco ornata est, quo mea palma caret,
  7. longaevae tantum superamus honore senectae.
  8. quid refert? cornix non ideo ante evenum;
  9. nec quia mille annos vivit Gangeticus ales,
  10. vincit centum oculos, regie pavo, tuos.
  11. ccdimus ingenio, quantum praccedimus aevo;
  12. adsurgit Musae nostra Camena tuae.
  13. Vive, vale et totidem venturos consere ianos,
  14. quot tuus aut noster conseruere patres.

    Quanto me adfecit beneficio non delata equidem, sed suscepta mea querimonia, Pauline fili! veritus displicuisse oleum, quod miseras, munus iterasti, addito etiam Barcinonensis muriae condimento cumulatius

    v.2.p.88
    praestitisti, scis autem me id nomen muriae. quod in usu vulgi est, nec solere nec posse dicere, cum scientissimi veterum et Graeca vocabula fastidientes Latinum in gari appellatione non habeant, sed ego, quocumque nomine liquor iste sociorum vocatur,
    1. Iam patinas implebo meas, ut parcior ille
    2. maiorum mensis applaria sucus inundet.
    Quid autem tam amabile tamque hospitale, quam quod tu, ut me participes, delicias tuas in ipsa primitiarum novitate defrudas? o melle dulcior, o Gratiarum venustate festivior, o ab omnibus patrio stringende complexu! sed haec atque alia huius modi documenta liberalis animi aliquis fortasse et aliquando, quamvis rarus: illud de epistularum tuarum eruditione, de poematis iucunditate, de inventione et concinnatione iuro omnia nulli umquam imitabile futurum, etsi fateatur mutandum, de quo opusculo, ut iubes, faciam, exquisitim universa limabo et quamvis per te manus summa contigerit, caelum superfluae expolitionis adhibebo, magis ut tibi paream, quam ut perfectis aliquid adiciam. Interea tamen, ne sine corollario poetico tabellarius tuus rediret, paucis iambicis praeludendum
    v.2.p.90
    putavi, dum illud, quod a me heroico metro desideras, incohatur. isti tamen, ita te et Hesperium salvos habeam, quod spatio lucubratiunculae unius effusi, quamquam hoc ipsi de se probabunt, tamen nihil diligentiae ulterioris habuerunt, vale.

  1. Iambe Parthis et Cydonum spiculis,