Res Gestae
Ammianus Marcellinus
Ammianus Marcellinus. Ammianus Marcellinus, with an English translation, Vols. I-III. Rolfe, John C., editor. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; W. Heinemann, 1935-1940 (printing).
Quocirca magniloquentia elatus adulatorum, tune et deinde edictis propositis, arroganter satis multa mentiebatur, se solum (cum gestis non adfuisset) et dimicasse et vicisse et supplices reges gentium erexisse aliquotiens scribens, et si verbi gratia eo agente tune in Italia, dux quidam egisset fortiter contra Persas, nulla eius mentione per textum longissimum facta, laureatas litteras ad provinciarum damna mittebat, se inter primores versatum cum odiosa sui iactatione significans.
Exstant denique eius dicta, in tabulariis principis[*](principis, put after eius by Val.; tabulariis principiis (principis, W2BG), V.) publicis condita,[*](condita, W2ED; condi (lac. 27 letters) delata, V.) in quibus ambitiose[*](in quibus ambitiose, added by Val.) delata narrandi extollendique semet in caelum. Ab Argentorato cum pugnaretur, mansione quadragesima
Hac rerum varietate, quam iam digessimus, ita[*](varietate ita, Clark; quis varietatem iam digessimus ita, V.) conclusa, Martius iuvenis, Rheno post Argentoratensem pugnam otiose fluente, securus, sollicitusque idem ne dirae[*](idem ne dirae, Her.; ne dire, EBG; inedire, V.) volucres consumerent corpora peremptorum, sine discretione cunctos humari mandavit, absolutisque legatis, quos ante certamen superba quaedam portasse praediximus, ad Tres Tabernas revertit.
Unde cum captivis omnibus praedam Mediomatricos servandam ad reditum usque suum duci praecipit, et petiturus ipse Mogontiacum, ut ponte compacto transgressus, in suis