Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

Tertius uersus est: superbi inique agebant n nimis, a lege e aut e m tua non de cl i n a u i. maximum peccatum in homine superbia est, quandoquidem inde manauit nostri origo delicti. hoc telo nos primum diabolus uulnerauit et perculit. nam nisi homo serpentis persuasione deceptus sicut deus esse uoluisset et uerum falsumque cognoscere, quod penitus discernere humana fragilitate non poterat ideoque quid sequeretur acceperat, ne temeraria usurpatione de illa paradisi sede decideret, nisi, inquam, homo suis non contentus finibus interdicta temerasset, numquam feralis culpae ad nos transisset hereditas. et quid de homine dicam ?

ipse diabolus per superbiam naturae suae amisit gratiam. denique dum dicit: ponam thronum meum super nubes et ero similis altissimo, consortiis excidit angelorum; [*]( 14 cf. Ps. 118. 50 16*Ps. 118, 51 20 cf. Gen. 3- 5 27*Esai. 14. 13. 14 ) [*]( 2 qualiter P qua alatur Rml alt. et om. a quidquam vest om. M aliud est Av 3 facit MNmlT 7 uitae MmlNP et om. 0 9 dei om. P 11 nobis] inc. alt. fragm. Cantabrigiense (= C) congregamus Cml congregemus MNT 13 ne 0 14 nostn-uideantur Ov 16 est] add. III R 17 maximum] add. enim N 20 oecasione 0 22 quod GMNPv 23 sede CO amoenitate Am2Gm2MT patria Nm2 felicitate 00, om. cet. 25 ferales Cml et om. a 26 suae naturae 0 ammisit C 27 nubes] aquilonem 0 28 a consoreus 0 ) [*]( 9* )

132
cuius criminis digna mercede damnatus hominem sibi participem requisiuit, in quem consortium suae transfunderetur offensae.