Expositio Psalmi CXVIII

Itaque dicit: cantabiles mihi er ant iustif icationes tuae in loco seueritate s meae. merito peregrinationibus non frangebatur, superbos declinabat eorumque prosperis successibus non mouebatur, consolabatur se in iudiciis caelestibus, angebatur in alienis peccatis, quia cantabiles habebat iustificationes dei. quae enim bene tenemus cantare consueuimus [*]( 3 aequa lance pensandum] cf. Plin. Nat. hist. 7, 7, 5 *II Reg. 16, 11-12 9 Luc. 23,34 13 cf. Matth. 1,19 19«Ps. 57,11 23 Ps. 118, 54 26 cf. Ps. 118,52 ) [*]( 3 lance pensandum esset 0 4 illi dixit A õ retribuit Bml 7 pro persequentibus post peccantes ir. 0 8 et excusare Oav 9 perfidisj add. indaeis MNPT ignosce AR, ef. p. 45, 7 11 magisterii AR 12 aliunde formare P iosep MN 13 domini] add. sicut R 16 persona iusti aliena v 17 suam ducit MN uindicauerit ed. Romaria indicauerit Ov indicauerit eet. a 18 urguere GMNPR arguere Ta 21 iusti om. GMNOPRa 23 ita AO 25 peregrinantibus )

et quae cantantur melius nostris adhaerent sensibus. non enim perfunctorie transeamus quae legimus, ut tunc tantum, cum legimus ea, in memoriam eorum redire uideamur, sed etiam, cum abest codex manibus, tamquam animantia, quae probantur et munda habentur in lege, etiam quando non pascuntur ruminare consuerunt, ex semet ipsis alimenta sibi recondita proferentia, ita et nos de nostrae me-

moriae thesauro, de interioribus nostris ruminandum nobis pabulum spiritale promamus. hymni nobis, canticum nobis, psalmi nobis iustificationes domini sint. psallamus spiritu, psallamus et mente, ne, si obliti fuerimus. in tempore necessitatis dicatur unicuique nostrum: abiecisti sermones meos post te.