Expositio Psalmi CXVIII

cum amaritudine animae suae, nihil manducantes nihilque boni habentes. iustus autem habens bonae fiduciam conscientiae in suis magis nouissimis gratulatur et se uitae huius exitu a laboribus intellegit liberari mercedemque boni operis et factorum requirit dicens: reposita est mihi iustitiae corona, quam reddet mihi dominus in illa die, iustus iudex, non solum autem mihi, sed etiam his qui diligunt aduentum eius. [*]( 5*Ps.72.16-17 9*Ps. 72.19—20 19 cf, Hiob 21.18.25 25*IITim.4, 8 ) [*]( 1 istojipsoC itaa temptatioistaMN 2 alt.nisi]add.inMNT 7 intrem M 8 nouissimis] add. eorum JLVT 9 profetico C 10 sunt om. GMNPRa desolatione C 12 somnum MNPmlRml exargentis CMOa 13 somnioueritati 0 15 somnum MNOPRTa ukdebatur ARml 16 somno CPtnl 17 somnum CMNOT 18 anteaa 19 afluentiam sic Cm1R2 fluentiama 20 tvurbidine GPmlR disaipatur AM 23 si Cm2PR 24 -que om. A 25 corona iustitiae GJlau 27 etiam] et Ov illis AOR iis v )

Sed hoc ille ait, qui poterat dicere: a lege autem tua non declinaui, in quo non solum boni operis elucet gratia, sed etiam intimae puritas conscientiae. lex enim non solum agendi munus informat, uerum etiam secretae mundat mentis affectum. non enim solum in operibus, sed etiam in ipsis occultis secundum legem domino militamus, quia lex dicit: non fiat uerbum iniustitia occulta in corde tuo, ut non solum nihil opere factisque delinquas, cum superbos uideris gloriari, nec sermone labaris, sed ne in corde quidem intimo, dum de dei iudicio disceptas, contrahas iniquitatis offensam, quae quo putatur occultior eo frequentior esse consueuit, quia tuto putat unusquisque quod huiusmodi disceptationes uelut saeptus uisceribus suis conscientiae suae credat, cum ipse sui accusator die iudicii sit futurus, qua reuelantur cordis abscondita, testimonium perhibente conscientia accusationibus nostris.