Expositio Psalmi CXVIII

Possumus et illos reges intellegere, quibus dicitur a Petro: uos autem genus electum, regale sacerdotium, gens sancta, populus in adoptionem. sunt enim reges, qui offerunt in Hierusalem sapientiae suae munera, quibus data est gratia uerbum loqui et quadam potestate regali flectere populos et animas mulcere sanctorum, non erubescentes in eo, quia nihil alienum ab honestate loquerentur, quos nemo redarguat et refellat, [*](1 Ps. 118, 46 7*Cant. 2, 13—14 11*Cant, 2, 14 13 Rom. 10, 10 22*1 Petro 2, 9 24 ef. Ps. 67, 30 ) [*]( 3 uocatur a 4 gloriabitur N 7 ueni tu] uenit AGR ueni MN P ueni o a tegumento Ov 8 uenit AGR, om. N 13 pulcra MN 14 quaej quia JfNT confundit MO, atM. ut arguat Tm2 15 redemptore a tuam Bml 16 efferens Mml 17 tegumento Ov redempta MNPav 18 et otn. MN 19 suauis] add. est MN 00 fundebatur Pml 23 in adoptionem] in adoptione acquisitionis M adquisitionis NO 26 erubescentis O 27 loquuntur a repellat ecdd. av, correxi )

ne confunderentur disceptantium contra adsertione superati. rex igitur est qui non erubescat, ne in actu reprehendatur, redarguatur in sermonibus, eo quod et uita debeat esse fundatus et uerbo. itaque quamuis perfectus ita esset propheta, ut non erubesceret in conspectu regum, tamen meditabatur in praeceptis dei omni uitae suae tempore et opera sua eleuabat, nihil agens quod terrenis cupiditatibus adhaereret.