Expositio Psalmi CXVIII

Uolatilia caeli omnia non serant neque metunt et deus pascit illa. quia iustitias domini custodiunt nihil sibi proprium [*](6*Esai. 29, 13 10 cf. Ps. 118, 145 13 ci. Ambros. Hex. V 19, 62 18 ci. Ambros. Hex. V 23, 79. Mela III 83 20 cf. Ambros. Hex. V 18, 60 26 cf. Matth. 6, 26 ) [*]( 2 tunc corporaliter 0 3 ore] corde Mml clamando PmlRml 4 diferre APmlB deseruire 0 referre v 5 uocem dominus AR 7 ergo] autem 0 8 ut] et Aml 10 iustificationes 0 12 rationalibus AMN Rυ, add. uel etiam irrationabilibiLs ORav 14 concubitu MN Pmla concubitui Pm2v 16 agno- uerit AGMm1 P Rm1, add. ibi Μυ 18 foenix AGMNR fenix 0 faenix P coitum Rm2 corporeum (ex-eus) Rm2 19snrgita 20 foetus AR degeneris Mml 21 foetus AM 22 influxerint R 23 im 0 24 uigore MN a obtatum MNa 25 snbolem indolis scripsi indolem subolis ARm2 indolem sobolis eel. av honoreJf )

uindicando. sed ligno fructifero, quod domini iudicio communem ad escam datum est, famem releuare contenta. ex his igitur nos cognoscimus, quam diuinae subsidia prouidentiae hominibus non deessent. si dei iustitiam seruare uellemus. qui alit aues, non aleret homines, quos ad imaginem et similitudinem sui fecit ? nonne pluris sumus illis ? naturae praerogatiua pluris sumus, sed inferiores deminutione gratiae et praeuaricationis iniustitia.