Expositio Psalmi CXVIII

Recte ergo Dauid petit gressus suos dirigi secundum uerbum dei, ut fiant et ipsi speciosi et non dominetur ei iniquitas. quam iure praecauit. sciebat enim et Abraham gressus suos secundum praecepta domini dirigentem et adpetito speciosae uxoris pudore temptatum, sed non confusum et in unici immolatione filii postulata patriae mentis pietate luctatum, sed coronatum, se quoque in furore Saul, incestu Amnon, Abessalon parricidio iniquitatis inprobae feralibus temptationibus adpetitum hoc solo euasisse, quod dirigens gressus suos secundum pietatem domini a paterno non recessit affectu, intra se gemens crimen incesti, a se relegans odia parricidae. filius meus Abessalon, filius meus, inquit, Abessalon, quis dabit mihi mortem pro te? memor naturae pietas, offensae inmemor, de quo ante quaesiuit : puerne uiuit ? [*](lcf. Cant. 7.2 6*Cant.7,5 ll*Cant. 7, 6 15 I Ioh. 4, 16 16 cf. Ps. 118, 133 19 cf. Gen. 12, 15 20 cf. Gen. 22 22 cf. II Reg. 13 25*11 Reg. 18, 33 28*11 Reg. 18, 29 ) [*]( 1 deficit AMOa deficiet N defecit R 2 solum} deficit 0 cibis] cuius AGR ut non solum cibis 0 mysteriis AR 10 cui om.Pml 11 inflam- mat AR exclamat Oav quam] quid G 12 est 0 13 ioeunditate MNOPRG 14 deum NOPav 15 ipsius om.a 18 precatns est Mm2NTa 19 adpetitu NPmla 20 in om.O postlata a 21 in om.MO 22 incesto NOR ammon Gm2NOPR (v) absalon Oa 24 suos om.M 26 pr. abesalon 0 absalon o inquid Pm1, omO alt. absalon Oa 27 dabit] udd. inquit (-id G) AGPR mihi dabit O mihi] add. inquid Mml. )

Et fortasse quaerendum sit, qua ratione ante puerum dixit, postea filium nominauit, cur non in utroque aut puerum dixit aut filium. si uiueret, puer erat quia parricidio petebat patrem; non ergo pietatis tis nomen accipere debebat, sed infirmitatis, ideoque uir iustus, quod religionis fuit, tacuit, quod infirmitatis, aspersit. ubi uero est mortuus, apud pium patrem personae crimen defecit, naturae nomen remansit.

Sequitur: libera me a calumnia hominum. e t custodiam mandata tua. non unum genus est nostrae adflictionis. est et temptatio, est et calumnia, sed temptatio leuior, calumnia grauior, siquidem temptatio potest esse calumnia, calumnia in se et temptationem habet. est et humana temptatio quam ferre possumus. calumnia autem grauis est. et ideo dominus quae sunt grauiora suscepit et calumniis adpetitus silentium detulit triumphale.