Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- Quae postquam cecinit sacrato pectore Virtus,
- exemplis laetum uultuque audita probantem
- conuertit iuuenem. sed enim indignata Voluptas
- non tenuit uoces. Nil uos iam demoror ultra:
- exclamat ‘uenient, uenient mea tempora quondam,
- cum docilis nostris magno certamine Roma
- seruiet imperiis, et honos mihi habebitur uni.’
- sic quassans caput in nubis se sustulit atras.
- At iuuenis plenus monitis ingentia corde
- molitur iussaeque calet uirtutis amore.
- ardua rostra petit, nullo fera bella uolente,
- et grauia ancipitis deposcit munera Martis.
- arrecti cunctorum animi: pars lumina patris,
- pars credunt toruos patrui reuirescere uultus.
- sed quamquam instinctis tacitus tamen aegra pericli
- pectora subrepit terror, molemque pauentes
- expendunt belli, et numerat fauor anxius annos.
- Dumque ea confuso percenset murmure uulgus,
- ecce per oblicum caeli squalentibus auro
- effulgens maculis ferri inter nubila uisus