Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- totos pande sinus, dicas[*](dicasΨ: dices PO: Housman prefers dicas; see Journal of Phil. No. 67, p. 43.) hic forsitan ‘unde
- ingenium par materiae? unde illa priorum
- scribendi quodcumque animo flagrante liberet
- simplicitas? “cuius non audeo dicere nomen?
- quid refert, dictis ignoscat Mucius an non?”’
- pone Tigellinum: taeda lucebis[*](P has lucebit: so also GT) in illa
- qua stantes ardent qui fixo gutture[*](Büch. (1893 edn.) reads pectore, as do PAO and Owen: gutture is read by Vind.GLTU. So Housman; see Journal of Phil. No. 67, p. 45.) fumant,
- et latum media sulcum deducis[*](So pO: deducit P Housman: Büch. (1910) conj. ducetis. Owen conj. dent lucis, reading ut for et. Housman supposes a line dropped out after 1.156, containing the word cadaver which becomes the subject to deducit.) harena.
- Qui dedit ergo tribus patruis aconita, vehatur
- pensilibus plumis atque illinc despiciat nos?
- ‘cum veniet contra, digito compesce labellum: