Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. totos pande sinus, dicas[*](dicasΨ: dices PO: Housman prefers dicas; see Journal of Phil. No. 67, p. 43.) hic forsitan ‘unde
  2. ingenium par materiae? unde illa priorum
  3. scribendi quodcumque animo flagrante liberet
  4. simplicitas? “cuius non audeo dicere nomen?
  5. quid refert, dictis ignoscat Mucius an non?”’
  6. pone Tigellinum: taeda lucebis[*](P has lucebit: so also GT) in illa
  7. qua stantes ardent qui fixo gutture[*](Büch. (1893 edn.) reads pectore, as do PAO and Owen: gutture is read by Vind.GLTU. So Housman; see Journal of Phil. No. 67, p. 45.) fumant,
  8. et latum media sulcum deducis[*](So pO: deducit P Housman: Büch. (1910) conj. ducetis. Owen conj. dent lucis, reading ut for et. Housman supposes a line dropped out after 1.156, containing the word cadaver which becomes the subject to deducit.) harena.
  9. Qui dedit ergo tribus patruis aconita, vehatur
  10. pensilibus plumis atque illinc despiciat nos?
  11. ‘cum veniet contra, digito compesce labellum: