Noctes Atticae
Gellius, Aulus
Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).
Quid sint proletarii, quid capite censi; quid item sit in XII. Tabidis adsiduus; et quae eius vocabuli ratio sit 166
Historia ex Herodoti libris sumpta de Psyllorum interitu, qui in Syrtibus Africanis colebant 172
De his vocabulis quae Cloatius Verus aut satis commode aut nimis absurde et inlepide ad origins linguae Graecae redigit 174
Quid sit municipium et quid a colonia differat; et quid sint municipes quaeque sit eius vocabuli ratio ac proprietas; atque inibi, quod divus Hadrianus in senatu de iure atque vocabulo municipum verba fecit 176
Quod M. Cato differre dixit properare et festinare; et quam incommode Verrius Flaccus verbi quod est festinat ἔτυμον interpretatus est 180
Quid Theophrastus mirum de perdicibus scriptum reliquerit et quid Theopompus de leporibus 182
Agrippas a partus aegri et inprosperi vitio appellatos; deque his deabus quae vocattur Prorsa et Postverta 184
Quae ratio vocabuli sit agri Vaticani 184
Lepida quaedam et memoratu et cognitu de parte geometriae quae ὀπτική appellatur, et item alia quae κανονική, et tertia itidem quae dicitur μετρική 186
Sumpta historia ex Herodoti libro super fidicine Arione 188
Quod Gallus Asinius et Largius Licinus sententiam M. Ciceronis reprehenderunt ex oratione quam dixit Pro M. Caelio; et quid adversus hominess stolidissimos pro eadem sententia vere digneque dici posit 196
Verba quaedam ex Q. Claudi Annalium primo cursim in legendo notata 200
Verba M. Varronis ex libro quinto et vicesimo Humanarum, quibus contra opinionem volgariam interpretatus est Homeri versum 210
Quid Menander poeta Philemoni poetae dixerit, a quo saepe indigne in certaminibus comoediarum superatus est; et quod saepissime Euripides in tragoedia ab ignobilibus poetis victus est 212
Nequaquam esse verum, quod minutis quibusdam rhetoricae artificibus videatur, M. Ciceronem in libro quem De Amicitia scripsit vitioso argumento ἀμφισβητούμενον ἀντὶ ὁμολογουμένου posuisse; totumque id consideratius tractatum exploratumque 214
Falsum esse, quod Verrius Flaccus, in libro secundo quos De Obscuris M. Catonis composuit, de servo recepticio scriptum reliquit 222
Verba haec ex Atinia lege: quod subruptum erit, eius rei aeterna auctoritas esto, P. Nigidio et Q. Scaevolae visa esse non minus de praeterito furto quam de futuro cavisse 226
In sermonibus apud mensam Tauri philosophi quaeri agitarique eiusmodi solita: cur oleum saepe et facile, vina rarius congelascant, acetum haut fere umquam et quod aquae fluviorum fontiumque durentur, mare gelu non duretur 228
De notis litterarum quae in C. Caesaris epistulis reperiuntur; deque aliis clandestinis litteris ex vetere historia petitis; et quid σκυτάλη sit Laconica 232
Quid de versibus Vergilii Favorinus existumarit, quibus in describenda fiagrantia montis Aetnae Pindarum poetam secutus est; conlataque ab eo super eadem re utriusque carmina et diiudicata 238