Noctes Atticae

Hoc eo strictim notavi, quoniam in M. Catonis oratione, Qua Voconiam legem suasit, quaeri solet quid sit classicus, quid infra classem.

De tribus dicendi generibus; ac de tribus philosophis qui ab Atheniensibus ad senatum Romam legati missi sunt. [*](Romae legati sunt, MSS.)

ET in carmine et in soluta oratione genera dicendi probabilia sunt tria, quae Graeci χαρακτῆρας vocant nominaque eis fecerunt ἁδρόν, ἰσχνόν, μέσον.

Nos quoque (quem primum posuimus uberem vocamus, secundum gracilem, tertium mediocrem.

Uberi dignitas atque amplitudo est, gracili venustas et subtilitas, medius in confinio est utriusque modi particeps.

His singulis orationis virtutibus vitia agnata sunt pari numero, quae earum modum et habitum simulacris falsis ementiuntur.

Sic plerumque sufflati atque tumidi fallunt pro uberibus, squalentes et ieiunidici [*](ieiuni dici, MSS.; ieiunidici, J. Gronov. Heraens suggests in place of this rare word, eiuncidi, Varro R.R. i. 31. 3; ii. 10. 8; Plin. N.H. xvii. 176, defined by a gloss as tenuis.) pro gracilibus, incerti et ambigui pro mediocribus.

Vera autem et propria formarum exempla in Latina lingua M. Varro esse dicit ubertatis Pacuvium, gracilitatis Lucilium, mediocritatis Terentium.