Noctes Atticae

Haec Apion dixisse Androclum tradit, eaque omnia scripta circumlataque tabula populo declarata, atque ideo cunctis petentibus dimissum Androclum et poena solutum leonemque ei suffragiis populi donatum.

Postea, inquit, videbamus Androclum et leonem, loro tenui revinctum, urbe tota circum tabernas ire, donari aere Androclum, floribus spargi leonem, omnes ubique obvios dicere: Hic est leo hospes hominis, hic est homo medicus leonis.

Corpusne sit vox an ἀσώματον varias esse philosophorum sententias.

VETUS atque perpetua quaestio inter nobilissimos philosophorum agitata est, corpusne sit vox an incorporeum.

Hoc enim vocabulum quidam finxerunt proinde quod Graece dicitur ἀσώματον.

Corpus autem est quod aut efficient est aut patiens; id Graece definitur τὸ ἤτοι ποιοῦν ἢ πάσχον.

Quam

1. Tangere enim aut [*](et, Lucr.) tangi, nisi corpus, nulla potest res.

Alio quoque modo corpus esse Graeci dicunt τὸ τριχῆ διάστατον.

Sed vocem Stoici corpus esse contendunt eamque esse dicunt ictum aera,

Plato autem non esse vocem corpus putat: Non enim percussus, inquit, aer, sed plaga ipsa atque percussio, id vox est.

Democritus ac deinde Epicurus ex individuis corporibus vocem constare dicunt eamque, ut ipsis eorum verbis utar, ῥεῦμα ἀτόμων appellant.

Hos aliosque talis argutae delectabilisque desidiae aculeos cum audiremus vel lectitaremus neque in his scrupulis aut emolumentum aliquod solidum ad rationem vitae pertinens aut finem ullum quaerendi videremus, Ennianum Neoptolemum probabamus, qui profecto ita ait:

1. Philósophandum est paúcis; nam omnino haút placet.

De vi oculorum deque videndi rationibus.

DE videndi ratione deque cernendi natura diversas esse opiniones philosophorum animadvertimus.

Stoici causas esse videndi dicunt radiorum ex oculis in ea quae videri queunt emissionem aerisque simul

Epicurus afluere semper ex omnibus corporibus simulacra quaedam corporum ipsorum eaque sese in oculos inferre atque ita fieri sensum videndi putat.

Plato existimat, genus quoddam ignis lucisque de oculis exire idque, coniunctum continuatumque vel cum luce solis vel cum alterius ignis lumine, sua vi et externa nixum efficere ut quaecumque offenderit inlustraveritque cernamus.