Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Atque ita cassita nidum migravit, seges a domino demessa est.

Haec quidem est Aesopi fabula de amicorum et propinquorum levi plerumque et inani fiducia.

Sed quid aliud sanctiores libri philosophorum monent quam ut in nobis tantum ipsis nitamur,

alia autem omnia quae extra nos extraque nostrum animum sunt neque pro nostris neque pro nobis ducamus?

Hunc

Aesopi apologum Q. Ennius in Satiris scite admodum et venuste versibus quadratis composuit. Quorum duo postremi isti sunt, quos habere cordi et memoriae operae pretium esse hercle puto:

  1. Hóc erit tibi árgumentum sémper in promptú [*](promptu, T; promptum, ω.) situm:
  2. Né quid expectés amicos, quód tute agere póssies.

Quid observatum sit in undarum motibus, quae in mari alio atque alio modo fiunt austris flantibus aquilonibusque.

Hoc saepenumero in undarum motu, quas aquilones venti quique ex eadem caeli regione aer fluit, faciunt --- [*](lacuna indicated by Mommsen, who suggested: animadversum est ut diversus sit ab eo quem faciunt, which is followed in the translation.) in mari austri atque Africi.

Nam fluctus, qui flante aquilone maximi et creberrimi excitantur, simul ac ventus posuit, sternuntur et conflaccescunt et mox fluctus esse desinunt.