Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Adhuc enim quaeri potest quam ob causam pudor sanguinem diffundat, timor contrahat, cum sit pudor species timoris atque ita definiatur: timor iustae reprehensionis. Ita enim philosophi definiunt: αἰσχύνη ἐστὶν φόβος δικαίου ψόγου.

Quid sit obesum; nonnullaque alia prisca vocabula.

IN agro Vaticano Iulius Paulus poeta, vir bonus et rerum litterarumque veterum inpense doctus, herediolum tenue possidebat. Eo saepe nos ad sese vocabat et olusculis pomisque satis comiter copioseque invitabat.

Atque ita molli quodam tempestatis autumnae die ego et Iulius Celsinus, cum ad eum cenassemus et apud mensam eius audissemus legi Laevi Alcestin rediremusque in urbem sole iam fere occiduo, figuras habitusque verborum nove aut insigniter dictorum in Laeviano illo carmine ruminabamur et, ut quaeque vox indidem digna animadverti subvenerat, qua nos quoque possemus uti, memoriae mandabamus.

Erant autem verba quae tunc suppetebant, huiuscemodi:

  1. Corpore (inquit) pectoreque undique obeso ac
  2. Mente exsensa tardigenuclo
  3. Senio obpressum.

Obesum hic notavimus proprie magis, quam usitate dictum pro exili atque gracilento; vulgus enim ἀκύρως vel κατὰ ἀντίφρασιν obesum pro uberi atque pingui dicit.

Item quod oblitteram gentem pro oblitterata dixit;

item quod hostis qui foedera frangerent, foedifragos, non foederifragos dixit;

item, quod rubentem auroram pudoricolorem appellavit et Memnonem nocticolorem;

item, quod forte dubitanter et ab eo quod est sileo, silenta loca dixit et pulverulenta et pestilenta et quod carendum tui est pro te quodque magno impete pro impetu;

item quod fortescere posuit pro fortem fieri quodque dolentiam pro dolore et avens pro libens;

item curis intolerantibus pro intolerandis, quodque manciolis, inquit, tenellis pro manibus et quis tam siliceo? Item fiere, inquit, inpendio infit, id est fieri inpense incipit;

quodque accipitret posuit pro laceret.

His nos inter viam verborum Laevianorum adnotatiunculis oblectabamus.

Cetera enim, quae videbantur nimium poetica, ex prosae orationis usu alieniora praetermisimus; veluti fuit quod de Nestore ait trisaeclisenex et dulciorelocus iste,

quod de tumidis magnisque fluctibus inquit multigrumis et

flumina gelu concreta tegimine esse onychino dixit,