Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Morem istum veteribus nostris fuisse verba patiendi mutare ac vetere in agendi nodum.

ID quoque habitum est in oratione facienda elegantiae genus, ut pro verbis habentibus patiendi figuram agentia ponerent ac deinde haec vice inter sese mutua verterent.

Iuventius in comoedia:

  1. pallium (inquit) flocci non facio [*](non facio, added bu Fleckeisen.) ut splendeat an maculet. [*](splendeat an maculet, Seyffert: splendean, δΟΠΧ.)

Nonne hoc inpendio venustius gratiusque est quam si diceret maculetur?

Plautus etiam non dissimiliter:

  1. Quid ést?—Hoc rugat pallium, amictus non sum Cómmode.

Itidem Plautus pulveret dicit, quod non pulvere impleat, set ipsum pulveris plenum sit:

  1. Exi tu, Dave, age, spárge; mundum hoc ésse Vestibuliúm volo.
  2. Venús ventura est nóstra, non hoc púlveret.

In Asinaria quoque contemples dicit pro contempleris:

  1. Meúm caput contémples, si quidem é re consultás tua.
Cn. Gellius in Annalibus:

Postquam tempestas sedavit, Atherbal taurum immolavit.

M. Cato in Originibus:Eodem convenae conplures ex agro accessitavere.

Eo res eorum auxit. Varro libris quos ad Marcellum De Lingua fecit: In priore verbo graves prosodiae, quae fuerunt, manent, reliquae mutant, mutant [*](mutant added by Carrio.) inquit elegantissime pro mutantur.

Potest etiam id quoque ab eodem Varrone in septimo Divinarum similiter dictum videri: Inter duas filias regum quid mutet, inter Antigonam et Tulliam, est animadvertere.

Verba autem patiendi pro agentibus in omnibus ferme modum veterum scriptis reperiuntur. Ex quibus sunt pauca ista, meminimus: muneror te pro munero et significor pro significo et sacrificor pro sacrifico et adsentior pro adsentio et faeneror pro faenero et pigneror pro pignero et alia istiusmodi pleraque, quae, proinde ut in legendo fuerint obvia, notabuntur.