Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- infestare libet manes meritoque precatu
- pacem auferre rogis; sed te. puer optime, cerno
- flectentem visus [*]() et talia dicta parantem:
- ‘parce, precor, cineri: fatum illud et ira nocentum
- Parcarum crimenque dei, mortalia quisquis
- pectora sero videt nec primo in limine sistit
- conatus scelerum atque animos infanda parantes.
- excidat illa dies aevo nec postera credant
- saecula! nos certe taceamus et obruta multa
- nocte tegi propriae patiamur crimina gentis.
- exegit poenas, hominum cui cura suorum,
- quo Pietas auctore redit terrasque revisit,
- quem timet omne nefas, satis haec lacrimandaque nobis
- ultio, quin saevas utinam exorare liceret [*](visus Postgate: iustis M. )
- Eumenidas timidaeque avertere Cerberon umbrae
- immemoremque tuis citius dare manibus amnem.’
- Macte animo, iuvenis! sed crescunt crimina matris,
- nec tantum pietas, sed protinus ardua virtus
- affectata tibi. nuper cum forte sodalis
- immeritae falso palleret crimine famae