Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. advertit Diana gradus, dum per iuga septem
  2. errat Aventinaeque legit vestigia cervae.
  3. paenituit vidisse deam. conversaque fidas
  4. ad comites: ‘numquamne avidis arcebo rapinis
  5. hoc petulans foedumque pecus, semperque pudici
  6. decrescet mihi turba chori?’ sic deinde locuta
  7. depromit pharetra telum breve, quod neque flexis
  8. cornibus aut solito torquet stridore, sed una
  9. emisit contenta manu laevamque soporae [*]()
  10. Naidos aversa fertur tetigisse sagitta.
  11. illa diem pariter surgens hostemque protervum
  12. vidit et in fontem, niveos ne panderet artus,
    13. [*](et tamen M: it tamen s. )[*](haec m Pol. (from P): et M: sed Krohn. )[*](niveae M: viridi Markland: curvae, nitidae edd.: vivae Slater, niveae is certainly doubtful, though lie may be thinking of flowers. )[*](soporae Krohn: soporem M. )
  13. sic tota cum veste ruit. stagnisque sub altis
  14. Pana sequi credens ima latus implicat alga.
  15. quid faceret subito deceptus praedo? nec altis
  16. credere corpus aquis hirtae sibi conscius audet
  17. pellis et a tenero nandi rudis: omnia questus,
  18. immitem Bromium,[*]() stagna invida et invida tela,
  19. primaevam visu platanum, cui longa propago
  20. innumeraeque manus et iturus in aethera vertex,