Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- vulnera; pro! quanta est Paphii reverentia, mater,
- numinis: hic nostrae deflevit fata columbae.’
- Finierat 1; tenera matris cervice pependit
- blandus et admotis tepefecit pectora pennis,
- illa refert vultu non aspernata rogari:
- ‘grande quidem rarumque viris, quos ipsa probavi.
- Pierius votum iuvenis cupit, hanc ego formae
- egregium mirata decus, cui gloria patrum
- et generis certabat honos, tellure cadentem
- excepi fovique sinu nec colla genasque [*](finierat s: emis erat M. finis erat Pol. defeated in a race. death of a dove (a bird sacred to Venus): the parallel of )
- contere nec pingui crinem deducere amomo
- cessavit mea, nate, manus, mihi dulcis imago
- prosiluit. celsae procul aspice frontis honores
- suggestumque comae. Latias metire quid ultra
- emineat matres: quantum Latonia nymphas
- virgo premit quantumque egomet Nereidas exsto.
- haec et caeruleis mecum consurgere digna
- fluctibus et nostra potuit considere concha;
- et si flammigeras potuisset scandere sedes
- hasque intrare domos, ipsi erraretis, Amores.