Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- pectora, quae mundi valeant evolvere curas, [*](adscitae M: adsertae s. )[*](gener et Cato Caesaris iret Scriverius and Housman (see Manilius, p. Levii): iret gener et Cato castris M. )[*](pugnas Pol.: pugnes M. )
- et quis [*]() se totis Temese dedit hausta metallis;
- it tergo demissa chlamys: latus ense quieto
- securum, magnus quanto mucrone minatur
- noctibus hibernis et sidera terret Orion.
- at sonipes habitus animosque imitatus equestres
- aerius attollit vultus cursumque minatur;
- cui rigidis stant colla iubis vivusque per armos
- impetus et tantis calcaribus ilia late
- suffectura patent; vacuae pro caespite terrae
- aerea captivi crinem tegit ungula Rheni.
- hune et Adrasteus visum extimuisset Arion
- et pavet aspiciens Ledaeus ab aede propinqua
- Cyllarus. hic domini numquam mutabit habenas
- perpetuus frenis atque uni serviet astro!
- vix sola sufficiunt insessaque pondere tanto [*]()
- subter anhelat humus; nec ferro aut aere: laborant
- sub genio, teneat quamvis aeterna crepido,
- quae superingesti portaret culmina montis
- caeliferique attrita genu durasset Atlantis.