Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- nondum tela procax arcumque implere valebas.
- et nunc illa meas ingentem plangit ad aras
- invidiam surdasque fores et limina lassat:
- tu dulces lituos ululataque proelia gaudes
- felix et miserae tantum moriture parenti.’
- ne tamen extremo frustra morientis honori
- adfuerit, venit in medios caligine furva [*](nudus exoritur Pω: vultus exseritur conj. Garrod.)[*](trementes BDQ: frementes P: meantes, micantes, etc., MSS.)[*](iuga per T. ω: Teumesi e vertice P (from viii. 344).)
- saepta globos, primumque leves furata sagittas
- audacis tergo pueri caelestibus implet
- coryton telis, quorum sine sanguine nullum
- decidit; ambrosio tum spargit membra liquore,
- spargit equum, ne (pio videtur[*]() vulnere corpus
- ante necem, cantusque sacros et conscia miscet
- murmura, secretis quae Colchidas ipsa sub antris
- nocte docet monstratque feras quaerentibus herbas.
- Tunc vero exserto circumvolat igneus arcu
- nec se mente regit, patriae matrisque suique
- immemor, et nimium caelestibus utitur armis:
- ut leo, cui parvo mater Gaetula cruentos
- suggerit ipsa cibos, cum primum crescere sensit
v.2.p.306