Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- finis adest iuveni, non hoc mutabile fatum,
- nec te de dubiis fraterna oracula fallunt.’
- ‘sed decus extremum certe [*]()’ confusa vicissim
- virgo refert, ‘veraeque licet solacia morti
- quaerere, nec fugiet poenas, quicumque nefandam
- insontis pueri scelerarit sanguine dextram
- impius, et nostris fas sit saevire sagittis.’
- sic effata movet gressus libandaque fratri
- parcius ora tulit, Thebasque infesta petivit.
- At pugna ereptis maior crudescit utrimque
- regibus, alternosque ciet vindicta furores.
- Hypseos hinc turmae desolatumque magistro
- agmen, at hinc gravius fremit Hippomedontis adempti [*](Lines 648-9 omitted in P.)[*]( certe P: misero ω.)
- orba cohors; praebent obnixi corpora ferro,
- idem ardor rabidis externum haurire cruorem
- ac fudisse suum, nec se vestigia mutant:
- stat cuneo defixa acies, hostique cruento
- dant animas et terga negant 1: cum lapsa per auras
- vertice Dircaei velox Latonia montis
- adstitit; adgnoscunt colles notamque tremiscit
v.2.p.302