Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- membra simul, simul arma ruunt: madet ardua fletu
- iam galea atque ocreae clipeum excepere cadentem.
- it maestus genua aegra trahens hastamque sequentem,
- vulneribus ceu mille gravis totosque per artus
- saucius, absistunt socii monstrantque gementes. [*](immite P: mite ω. Emended in various ways by edd. Supply, not, as Klotz, putamus, but pro telis habemus; the translation makes it clear.)[*](laude P: luce ω, cf, i. 319.)
- tandem ille abiectis, vix quae portaverat, armis
- nudus in egregii vacuum iam corpus amici
- procidit et tali lacrimas cum voce profudit:
- ‘hasne tibi, armorum spes o suprema meorum,
- Oenide, grates, haec praemia digna rependi,
- nudus ut invisa Cadmi tellure iaceres
- sospite me? nunc exsul ego aeternumque fugatus,
- quando alius misero ac melior mihi frater ademptus.
- nec iam sortitus veteres regnique nocentis
- periurum diadema peto: quo gaudia tanti
- empta mihi aut sceptrum, quod non tua dextera tradet?
- ite, viri, solumque [*]() fero me linquite fratri:
- nil opus arma ultra temptare et perdere [*]() mortes;
- ite, precor; quid iam dabitis mihi denique maius?
- Tydea consumpsi! quanam hoc ego morte piabo?
v.2.p.256