Thebais

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. damna vehit, trepidas lapsa est Polynicis ad aures.
  2. deriguit iuvenis lacrimaeque haesere paratae,
  3. et cunctata fides; nimium nam cognita virtus
  4. Oenidae credi letum suadetque vetatque.
  5. sed postquam haud dubio clades auctore reperta est,
  6. nox oculos mentemque rapit; tum sanguine fixo
  7. membra simul, simul arma ruunt: madet ardua fletu
  8. iam galea atque ocreae clipeum excepere cadentem.
  9. it maestus genua aegra trahens hastamque sequentem,
  10. vulneribus ceu mille gravis totosque per artus
  11. saucius, absistunt socii monstrantque gementes.
    12. [*](immite P: mite ω. Emended in various ways by edd. Supply, not, as Klotz, putamus, but pro telis habemus; the translation makes it clear.)[*](laude P: luce ω, cf, i. 319.)
    v.2.p.256
  12. tandem ille abiectis, vix quae portaverat, armis
  13. nudus in egregii vacuum iam corpus amici
  14. procidit et tali lacrimas cum voce profudit:
  15. ‘hasne tibi, armorum spes o suprema meorum,
  16. Oenide, grates, haec praemia digna rependi,
  17. nudus ut invisa Cadmi tellure iaceres
  18. sospite me? nunc exsul ego aeternumque fugatus,
  19. quando alius misero ac melior mihi frater ademptus.
  20. nec iam sortitus veteres regnique nocentis