Thebais

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. attremit oranti, suaque et quae desuper urguet
  2. nutabat tellus: non fortius aethera vultu
  3. torquet et astriferos inclinat Iuppiter axes.
  4. At tibi quos inquit, ‘manes, qui limite praeceps
  5. non licito per inane ruis?’ subit ille minantem
  6. iam tenuis visu, iam vanescentibus armis,
  7. iam pedes: exstincto tamen indecerptus [*]() in ore
  8. augurii perdurat honos, obscuraque fronti
  9. vitta manet, ramumque tenet morientis olivae.
  10. ‘si licet et sanctis hic ora resolvere fas est
  11. manibus, o cunctis finitor maxime rerum,
  12. at mihi, qui quondam causas elementaque noram,
  13. et sator, oro, minas stimulataque corda remulce,
  14. neve ira dignare hominem et tua iura timentem,
  15. nam nec ad Herculeos — unde haec mihi proelia 2? — raptus,
  16. nec venerem inlicitam — crede his insignibus — ausi
  17. intramus Lethen: fugiat ne tristis in antrum
    18. [*](indecerptus Barth: interceptus Pω.)[*](proelia P: pectora ω.)
    v.2.p.202
  18. Cerberus, aut nostros timeat Proserpina currus,
  19. augur Apollineis modo dilectissimus aris,
  20. testor inane chaos — quid enim hic iurandus Apollo? — ;