Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- extrema iam fila colu; datur ordo senectae
- Admeto serumque mori; tibi nulla supersunt
- gaudia, nam Thebae iuxta et tenebrosa vorago.
- scis miser, et nostrae pridem cecinere volucres.’
- dixit, et os fletu paene inviolabile tinctus
- extemplo Nemeen radiante per aera saltu
- ocior et patrio venit igne suisque sagittis,
- ipse olim in terris, caelo vestigia durant,
- claraque per zephyros etiamnum semita lucet.
- Et iam sortitus Prothous versarat aena
- casside, iamque locus cuique est et liminis ordo.
- terrarum decora ampla viri, decora aequa iugales,
- divum utrumque genus, stant uno margine clausi
- spesque audaxque una metus et fiducia pallens.
- nil fixum cordi: pugnant exire .paventque,
- concurrit summos animosum frigus in artus. [*](duos ω: duo P (cf. Klotz ad loc. and Housman. Manil. i. 792).)
- qui dominis, idem ardor equis; face lumina surgunt,
- ora sonant morsu, spumisque et sanguine ferrum
- uritur, impulsi nequeunt obsistere postes
- claustraque, compressae transfumat anhelitus irae.
v.2.p.90