Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- erupit tenebris, saevoque in limine profert
- mortem imperfectam: veteri stat sordida tabo
- utraque [*]() canities, et durus sanguine crinis
- obnubit furiale caput; procul ora genaeque
- intus et effossae squalent vestigia lucis.
- virgo autem impositae sustentat pondera laevae,
- dextra sedet baculo, qualis si puppe relicta
- exosus manes pigri sulcator Averni
- exeat ad superos solemque et pallida turbet
- astra, nec ipse diu fortis patiensque superni
- aeris; interea longum cessante magistro
- crescat opus, totisque [*]() exspectent saecula ripis:
- talis init campum, comitique extrema gementi [*](pacta ω: parta P.)[*](utraque ω, Priscian: hirtaque Heinsius: atraque, tetraque edd.)[*](totisque P: tostisque, solisque, tota atque edd.)
- duc, ait, ‘ad natos patremque recentibus, oro,
- inice funeribus!’ cunctatur nescia virgo,
- quid paret; impediunt iter implicitosque morantur
- arma, viri, currus, altaque in strage seniles
- deficiunt gressus et dux miseranda laborat,
- ut quaesita diu monstravit corpora clamor
- virginis, insternit totos frigentibus artus.
v.2.p.434