Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- ille nocens saevusque suis; tamen ecce vocatus
- non venit.’ his paulum furor elanguescere dictis
- coeperat, obstreperet quamquam atque obstaret Erinys;
- iam submissa manus, lente iam flectit habenas,
- iam tacet; erumpunt gemitus, lacrimasque fatetur
- cassis; hebent irae, pariterque et abire nocentem
- et venisse pudet: subito cum matre repulsa
- Eumenis eiecit fractis Eteoclea portis
- clamantem: ‘venio solumque, quod ante vocasti,
- invideo; ne incesse moras, gravis arma tenebat
- mater; io patria, o regum incertissima tellus,
- nunc certe victoris eris!’ nec mitior ille
- tandem inquit, ‘scis, saeve, fidem et descendis in aequum?
- o mihi nunc primum longo post tempore, frater,
- congredere: hae leges, haec foedera sola supersunt.’
- sic hostile tuens fratrem; namque uritur alto
- corde, quod innumeri comites, quod regia cassis
- instratusque ostro sonipes, quod fulva metallo
- parma micet, quamquam haud armis inhonorus et ipse
- nec palla volgare nitens: opus ipsa novarat