Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- coeperat Ogygiae supra fastigia turris
- arcanum mugire polus caelumque tenebris
- auferri: tenet ille tamen, quas non videt, arces,
- fulguraque attritis quotiens micuere procellis,
- his ait, ‘in Thebas, his iam decet ignibus uti,
- hinc renovare faces lassamque accendere quercum.’
- talia dicentem toto Iove fulmen adactum
- corripuit: primae fugere in nubila cristae,
- et clipei niger umbo cadit, iamque omnia lucent
- membra viri. cedunt acies, et terror utrimque,
- quo ruat, ardenti feriat quas corpore turmas,
- intra se stridere facem galeamque comasque
- sentit,[*]() et urentem thoraca repellere dextra
- conatus ferri cinerem sub pectore tractat.[*]()
- stat tamen, extremumque in sidera versus anhelat,[*]() [*](vinctam K2, Peyrared: victam BDNQK: victum PS. aut after victum Kohlmann.)[*](sentit Imhof: quaerit MSS.: questus Garrod: saevit Klotz.)[*](Lines 932-4 only in DS (between lines) B (in marg.) and late MSS.)[*](anhelat ω: adhaesit PN2.)
- pectoraque invisis obicit fumantia muris,
- ne caderet: sed membra virum terrena relinquunt,
- exuiturque animus; paulum si tardius artus
- cessissent, potuit fulmen sperare [*]() secundum. [*](sperare PDN2: meruisse ω.)
v.2.p.388
- Postquam magnanimus furias virtutis iniquae
v.2.p.390