Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- utitur et truncas rupes in templa domosque
- praecipitat frangitque suis iam moenibus urbem.
- Iamque Iovem circa studiis diversa fremebant [*](humilesne Pω: haene illae N2, Barth, Bentley.)[*](restruit PQSB: destruit K, detrahit N. Garrod cf, x. 527, claustra remoliri.)
- Argolici Tyriique dei; pater aequus utrisque
- aspicit ingentes ardentum comminus iras
- seque obstare videt, gemit inservante [*]() noverca
- Liber et obliquo respectans lumine patrem:
- ‘nunc ubi saeva manus, meaque heu cunabula flammae,
- fulmen, io ubi fulmen?’ ait. gemit auctor Apollo,
- quas dedit ipse, domos; Lernam Thebasque rependit
- maestus et intento dubitat Tirynthius arcu;
- maternos plangit volucer Danaeius Argos;
- fiet venus Harmoniae populos metuensque mariti
- stat procul et tacita Gradivum respicit ira.
- increpat Aonios audax Tritonia divos,
- Iunonem tacitam furibunda silentia torquent.
- non tamen haec turbant pacem Iovis: ecce quierunt
- iurgia, cum mediis Capaneus auditus in astris.
- nullane pro trepidis clamabat, ‘numina Thebis
- statis? ubi infandae segnes telluris alumni,
v.2.p.384