Epistulae

Nihil damnavi nisi me. Non est quod proficiendi causa venire ad me velis. Erras, qui hinc aliquid auxilii speras; non medicus, sed aeger hic habitat. Malo, cum discesseris, dicas: " ego istum beatum hominem putabam et eruditum. Erexeram aures; destitutum sum. Nihil vidi, nihil audii, [*](audii Rossbach; audivi VPb; laudi p.) quod concupiscerem, ad quod reverterer." Si hoc sentis, si hoc loqueris, aliquid profectum est. Malo ignoscas otio meo quam invideas.

"Otium," inquis, "Seneca, commendas mihi?

Ille me gratia forensi longe antecedet, ille stipendiis militaribus et quaesita per hoc dignitate, ille clientium turba; est tanti ab omnibus vinci, dum a me fortuna vincatur, cui in turba par esse non possum; [*](Haase's punctuation. Hense regards cui in turba gratiae as an interpolation.) plus habet gratiae.

Utinam quidem hoc propositum sequi olim fuisset animus tibi! Utinam de vita beata non in conspectu mortis ageremus! Sed nunc quoque non moremur. [*](moremur Erasmus; moraniur MSS.) Multa enim, quae supervacua esse et inimica credituri fuimus rationi, nunc experientiae credimus.

Quod facere solent, qui serius exierunt [*](exierunt later MSS.; exerunt pVPb.) et volunt tempus celeritate reparare, calcar addamus; haec aetas optime facit ad haec studia; iam despumavit. [*](despumavit cod. Vat. reg.; disputavit pVPb.) Iam vitia primo fervore adulescentiae indomita lassavit, non multum superest ut extinguat.

"Et quando," inquis, "tibi proderit istud, quod in exitu discis, [*](discis later MSS.; dicis pVPb.) aut in quam rem ? " In hanc, ut exeam melior. Non est tamen quod existimes ullam aetatem