Naturalis Historia

Pliny, the Elder

Pliny, the Elder, creator; Mayhoff, Karl Friedrich Theodor, 1841-1914, editor

[*](Festus s. v. stroppus. Varro de l. l. VI 64.) Tenuioribus utebantur antiqui, stroppos[*](stropos R. struppos dTBrot. stro- phia v. a. H.) appellantes , unde nata strophiola. quin et vocabulum ipsum tarde[*](tarde dG. tarde de E. tarde inde v. tande de R. tandem r S.) communicatum est, inter sacra tantum et bellicos honores coronis suum nomen vindicantibus. cum vero e[*](uero e dC. uero se E1. uero RE2. uere r.) floribus fierent, serta a serendo serieve[*](serieue Salm. seriue RE. seriua G. seruiae r v. a. Brot. seriuae f. sertiue Lipsius.) appellabantur, quod apud Graecos quoque non adeo antiquitus placuit.

Arborum enim[*](enim om.VGd.) ramis coronari in sacris certaminibus erat primum. postea[*](postea Rv. om. r.) variari[*](uariari dv. -iare rS.) coeptum mixtura versicolori [*](uersicolori GdfBas. -ris V. -res rv.) florum, quae invicem odores coloresque accenderet, Sicyone[*](sicyon ex Rv. a. B. -onii ex B.) ingenio[*](ingeniis T.) Pausiae[*](Pausiae B. pausiae in RE. Pausiani v. paustae dT. paste G. parte V.) pictoris atque Glycerae[*](glycerae REv. lycerae d. licerae r.) coronariae dilectae admodum illi, cum opera eius[*](an eius hic?) pictura[*](picturae RE.) imitaretur , illa[*](et illa v. a. S.) provocans variaret, essetque certamen artis ac naturae, quales etiam nunc extant artificis illius tabellae atque in primis appellata stephaneplocos, qua pinxit ipsam. idque factum est post Olympiada[*](olym- piadem Rdv. a. S.) c. sic coronis e floribus receptis paulo mox subiere[*](subire VG.), quae vocantur Aegyptiae, ac deinde hibernae, cum terra flores negat, ramento[*](nec atramento VG.) e[*](e om.VGd.) cornibus tincto[*](cincto RE.). paulatimque et Romae subrepsit[*](surrexit dT.) appellatio corollis inter initia propter gracilitatem nominatis

, mox et corollariis, postquam e lamina[*](lamna VfS.) tenui aerea[*](tenui aerea tenui R. aerea tenui v. a. S.) inaurata aut inargentata dabantur.

Crassus Dives primus argento auroque folia imitatus ludis suis coronas dedit, accesseruntque et lemnisci , quos adici ipsarum coronarum honor[*](honos Vv. a. D.) erat, propter 5 Etruscas[*](etruscos VG.), quibus iungi nisi aurei non debebant. purl diu fuere hi[*](hic d. ii Rv. a. D.); caelare eos primus instituit P. Claudius Pulcher bratteasque[*](bratteasque v et S. bracteasque VC. brattiasque GED. brati- r.) etiam philyrae dedit.

[*](Cic. de leg. II 24, 60.) Semper tamen auctoritas vel ludicro quaesitarum fuit. namque ad certamina in circum per ludos et ipsi descendebant et servos suos equosque[*](equosque S cum Salm. quosque ll.v. quis- que G. quique Hack.) mittebant. inde illa XII tabularum lex: qui coronam parit ipse pecuniave eius, virtutis suae[*](uirtutis suae Turnebus et P. -uti suae T. -utisue ll. J. -utis v. a. S. honoris uirtutisue R Schöll.) ergo[*](ergo om.E.) duitor[*](duitor H cum Gronovio. duitur V1Gd2J. du- uitur T. diuiditur d1f. arguitur rv. arduuitur R Schöll.) ei. quam servi equive meruissent, pecunia[*](pecuniam REv. a. G.) partam[*](partem Gd.) lege[*](lege v. legem ll.) dici nemo dubitavit . quis ergo honos? ut ipsi mortuo parentibusque eius, dum intus[*](intus REv. in rTf.) positus esset forisve ferretur, sine fraude esset inposita[*](inpositas (-tus G) alia VGd.). alias in usu promiscuo ne ludicrae quidem erant[*](er- rant RE.), ingensque et hinc[*](huic T. his (iis) v. a. G. hic H.) severitas. L. Fulvius argentarius bello Punico secundo cum corona rosacea interdiu e[*](e v. om. ll.) pergula sua in forum prospexisse dictus[*](adductus v. a. H. missus dT.) ex auctoritate senatus in carcerem abductus non ante finem belli emissus est. P. Munatius cum demptam Marsuae[*](marsiae V2v. a. Dal.) coronam e floribus capiti suo inposuisset, atque ob id duci eum in[*](eum in dREv. cum r.) vincula triumviri iussissent, appellavit tribunos[*](tribunos VdRv. tr. rD.) plebei[*](plebei ego. cfr. VII 101. XVIII 15. XXVIII 148. XXXIII 17. 18. plebi VdS. -bis Rv. pl. rD.), nec

intercessere illi, aliter quam Athenis, ubi comissabundi[*](comissabundi RfS. commiss- rD. comess- v.) iuvenes ante meridiem conventus[*](an conuentus post doctrinae ponendum?) sapientium quoque doctrinae frequentabant[*](frequentabantur Rd.). apud nos exemplum licentiae huius non est aliud quam filia divi Augusti, cuius luxuria[*](luxoria V1R.) noctibus coronatum Marsuam[*](marsua R.) litterae illius dei gemunt[*](diei gemunt U chrest. 211. degemunt D. describunt v. a. G. cfr. VII 150.).

[*](cfr. Plin. VII 50. Val. Max. IX 14, 3.) Florum quidem populus Romanus honorem Scipioni tantum habuit. Serapio[*](quod se- rapio d. quando serapio T. Suario v. a. G. an qui quidem Se- rapio?) cognominabatur propter similitudinem suarii[*](suarii dv. suari GED. suam V. sua R.) cuiusdam negotiatoris. obierat[*](obierat Freinshem. ad Flor. II 7,14. ob id erat ll. v. a. S.) in tribunatu [*](tri- bunatu ll.v. consulatu D cum U chrest. 212.) plebei[*](plebes Rd. plebi VH.) admodum gratus dignusque Africanorum familia, nec erat in bonis funeris inpensa[*](inpensas V. inmensas Gd.). asses ergo contulit populus ac funus elocavit, quaque praeferebatur[*](praeterfere- batur J. parte ferebatur v. a. G.), flores e prospectu omni sparsit.

[*](Ovid. Fast. V 360. Apicius I 4. Lucan. Phars. X 162. Martial. XIII 51. IX 94. (91). V 65.) Et iam tunc coronae deorum honos erant et larum publicorum privatorumque ac sepulchrorum et manium, summaque auctoritas pactili[*](factili VG. fict- f.) coronae, ut in Saliorum[*](ut in Saliorum coni. Turnebus. utilis aliorum RE. ut his al- V2d1T. ut is al- V1. uti sal- rJ. uti iis Sal- S. sutiles Sal- (al- G)v.) sacris invenimus sollemnes cenae[*](cenae ego. cenas ll. v. coenis B. eas J. fortasse distinguendum est ita: cenae transiere deinde.). transiere deinde ad rosaria[*](rosa- ria v. rosalia VGdE. nos alia R.), eoque[*](eoque Rdv. eo r.) luxuria[*](luxoria V.) processit, ut non esset gratia[*](grata D cum U l.l.) nisi mero folio[*](foliis V. filiu G. fiiius d1.) sutilibus[*](sutilibus v. -ilis Gd2RED. utilis r. sutili S. de mendi ge- nere haud infrequenti cfr. p. 376, 18. 377, 14. 154, 21.) , mox petitis[*](peritis VGd1.) ab India aut ultra Indos[*](indio VGd1.). lautissimum quippe habetur e nardi folio eas dari aut veste

Serica versicolori[*](uersicoloris REJ. -ores v. a. S.), unguentis[*](unguenti VGd.) madida[*](ma- didas dv. a. S.). hunc habet novissime exitum luxuria[*](luxuriaque RE.an exciderunt uoluptas diuitum?) feminarum.

Et apud Graecos quidem de coronis privatim scripserunt[*](scripserunt ego luc. 110 not. 64 (U 447). scripse- rem et R. -sere et rS. -sere v. an potius apud Graecos qui- dam.. scripsere et?) Mnesitheus atque Callimachus medici, quae nocerent capiti, quoniam et[*](et Rv. om. r.) in hoc est aliqua valitudinis portio, in potu atque hilaritate[*](in hilaritate d.) praecipue odorum vi[*](dist. ego.) subrepente fallaciter. scelerata[*](scelerata REG. -ratae VdTf. -rate G. -rata e S. (an -erata erat?).) Cleopatrae[*](cleopathra E. cleosathra R.) sollertia[*](sollertiae (sol-E) RE.). namque in apparatu belli Actiaci gratificationem ipsius reginae Antonio timente nec nisi praegustatos cibos sumente fertur pavore[*](pauorem S. sed cfr. IX 139. XI 123. ab ore REv. a. G.) eius lusisse extremis coronae[*](coronae Rdv. -na et G. -nis E. -nis et V.) floribus veneno inlitis[*](in- lictis R.) ipsaque capiti inposita; mox procedente[*](praecedente V.) hilaritate invitavit Antonium, ut coronas biberent. quis[*](quis REv. om. r.) ita timeret insidias? ergo concerptam[*](concerp- tam ego. -ta ll. v.) in scyphum incipienti haurire opposita manu: en ego sum, inquit illa, Marce Antoni, quam tu nova praegustantium diligentia[*](diligentias R.) caves; adeo mihi, si possim sine te vivere, occasio aut ratio deest[*](adest v. a. G. (saltem nō deest).)! inductam[*](inductum V2v (praemisso inde). eductam d (S).) custodiam[*](custodia G. e cust- v.) bibere[*](uiuere R.) iussit ilico expirantem [*](expirante REG.).

[*](Th. H. VI 6, 7.)De[*](de coronis v. a. G.) floribus[*](lacunam ego indicavi; exci- derunt fortasse generatim et diligentius (vel uberius): cfr. § 61. 64.)..... supra dictis[*](supra dictis VGTfRE. supra dictos d(?)H cum Grono- vio. extra supra dictos v. conieceram super praedictos coll. XXIII 59. XXI 44. XIV 44. XVII 165. VII 98. VI 66, sed cfr. CFW Müller p. 19.) scripsit Theophrastus apud Graecos; ex nostris autem inscripsere aliqui libros anthologicon, flores vero persecutus est nemo, quod equidem

inveniam. nec nos nunc scilicet coronas nectemus —id enim frivolum est—, sed de floribus[*](nec floribus R.) quae videbuntur digna memorabimus[*](memorauimus R.).

Paucissima nostri genera coronamentorum inter hortensia novere, ac paene violas rosasque tantum. rosa nascitur spina verius quam frutice, in rubo quoque proveniens, illic etiam iucundi odoris, quamvis angusti. germinat omnis primo inclusa granoso cortice, quo mox intumescente et in virides alabastros fastigato[*](fastigiato VC. cfr. ad XIX 70.) paulatim rubescens dehiscit ac sese pandit, in calice[*](calice ego. calices VGRE(S). -icis d(?)v. -icem D.) medio staminis[*](staminis ego. sui stanti ll. sui stan- tis v.) conplexa[*](conplexum D.) luteos apices. usus[*](uisus R.) eius in coronis prope minimus[*](nimius B coll. § 11.) est.[*](Homerus ψ 186.) oleo maceratur[*](maceratur dv. -ceretur VRE. -cetur G.), idque[*](id d.)iam[*](iam v. tam ll.) a Troianis temporibus Homero teste. praeterea in unguenta transit, ut diximus. medicas per se[*](modicas per se d. per se ut diximus medicas per se R.) artes praebet. emplastris atque[*](13, 9) collyriis inseritur[*](inseritur VdBas. insertitur G. inpellitur RE.an inter- ponitur? cfr. XX 163. imponitur v.) mordaci subtilitate, mensarum etiam[*](etiam om.dT.) deliciis perunguendis, minime noxia carie[*](ca- rie ego coll. Pausan. IX 41, 7. Blümneri technol. II 331. contra VdREv. om.GG.).

Genera eius nostri fecere celeberrima[*](celeberrimam VGT.) Praenestinam[*](praenesticam d.) et Campanam; addidere alii Milesiam, cuius[*](cuius ego. cui sit (ortum ex cuisu) ll. H. cuius sit v.) ardentissimus colos, non excedentis[*](excedenti H.) duodena folia, proximam[*](folia proxima G. proxima folia RE.) ei Trachiniam minus rubentem, mox Alabandicam[*](Alabandicam v. alb- ll.) viliorem, albicantibus foliis[*](filiis R.), vilissimam vero plurimis, sed[*](sed VGdH. uel rv.) minutissimis, spiniolam[*](spiniolam S. -neolam G. -nioiam GREv. a. B. spinis iam V. spinosam dVen.). differunt enim multitudine foliorum, asperitate, levore[*](leuiore VGE.), colore, odore.[*](Th. H. VI 6, 4.) paucissima quina folia, ac deinde

numerosiora, cum sit genus eius, quam centifoliam vocant, quae est in Campania Italiae, Graeciae vero circa Philippos , sed ibi non suae terrae[*](sine terrae d.) proventu: Pangaeus mons in vicino fert[*](fert dG. fere r. fere est v.) numerosis foliis ac parvis[*](an at paruis? cfr. Theophr.); accolae[*](unde accolae d(?)v. a. S.) transferentes conserunt[*](consen- serunt R.), ipsaque plantatione proficiunt. non autem talis odoratissima[*](odoratissima est R(?)v.) nec cui latissimum maximumve folium, breviterque indicium est odoris scabritia[*](scabritiae RE.) corticis.[*](Diosc. III 104.) Caepio Tiberii Caesaris principatu negavit centifoliam in coronas addi, praeterquam extremas velut ad cardines, nec odore nec specie probabilem. est et quae Graeca appellatur a nostris, a Graecis lychnis[*](lycinis VG.), non nisi in umidis locis proveniens nec umquam excedens quina[*](quina ego. cfr. § 16. quinque ll. v.) folia violaeque magnitudine , odore nullo. est et alia Graecula appellata, convolutis foliorum paniculis nec dehiscens nisi manu coacta semperque nascenti similis, latissimis foliis;[*](Th. H. VI 6, 5. C. VI 18, 3. Geop. XI 18, 3.) alia[*](alii RE.) funditur e[*](e om.VG.) caule malvaceo[*](maluaceo dREv. -atio r. -acio S.) folia oleae[*](oleae VdTv. olea RE. oleo G.) habente[*](habens v. a. G.)—mucetum[*](mucetum GdD (non apte coll. Theophr. H. IV 14, 3, qui locus a Plinio exscriptus est XVII 223). ucetum V. macetum RES. aceton codd. B. mosceuton vel moscheuton B. musceton v. no- men restitui vix poterit.) vocant—, atque inter has media magnitudine autumnalis, quam coroniolam [*](coroneolam Vv. a. S. (item v. 18).) appellant, omnes sine odore praeter coroniolam et in rubo natam. tot modis adulteratur.

Et alias vera quoque plurimum solo praevalet. Cyrenis odoratissima est, ideoque[*](id aeque d.) ibi unguentum pulcherrimum, Carthagine Hispaniae hieme tota praecox. refert et caeli temperies, quibusdam enim annis minus odorata provenit, praeterea omnis siccis quam umidis odoratior.[*](Tb. C. VI 18, 3. 5 extr. 6. Col. arb. 30, 2. (Varro I 35, 1). Pallad. III 21, 1. 3. (XII 11). Geop. XI 18, 5.) seri neque[*](seri naeq: V. seri nec Rv. a. S.) pinguibus vult neque[*](uult nec Rv.a.S.) argillosis locis nec riguis, contenta

roribus[*](roribus ego. cfr. Pliniana p. 33. ruribus VB. locis ruri- bus G. raribus RE. ribus dT. raris v. ruderibus D cum P.), proprieque ruderatum[*](ruderaceum VGdT.) agrum amat. praecox Campana est, sera[*](serra R.) Milesia, novissima[*](nouissima VGdT.cfr. XI 92. XVI 83. 102. XVIII 135. -sime rv.) tamen[*](tamen om.VGd.) desinit Praenestina. fodiuntur altius quam fruges, levius quam vites. tardissime proveniunt semine, quod in ipso cortice est, sub ipso[*](cortice—ipso om.VG.) flore, opertum lanugine. ob id[*](obit R.) potius caule conciso[*](inciso d.) inseruntur [*](inferuntur dv. ut feruntur (ferunt R)r.). et ocellis radicis[*](radicis om.RE.), ut harundo, unum genus inseritur pallidae, spinosae, longissimis virgis, quinquefoliae, quae Graecis altera est. omnis autem recisione atque ustione proficit; tralatione quoque, ut vites, optime[*](optime dv. optima (-tuma E)r.) ocissimeque provenit surculis[*](singulis R.) quaternum digitorum longitudine aut ampliore post vergiliarum occasum sata, dein per favonium translata pedalibus intervallis crebroque[*](crebro GRED.) circum- fossa[*](circumfossa v. circafossa d. circa fossam r.). qui[*](qui om.dT.) praecocem faciunt, pedali circa radicem scrobe aquam calidam infundunt germinare incipiente calice.

[*](Diosc. III 106. (Th. de od. 27).) Lilium rosae nobilitate proximum est et quadam cognatione unguenti oleique, quod lilinum[*](lilinum J. lilium ll. lirinon C. lilion v.) appellatur. interpositum[*](interpositum coni. H. et inpositum (et om.d) ll. v.) etiam maxime rosas decet, medio proventu earum incipiens.[*](Col. X 99. (Th. H. I 13, 2).) nec ulli forum excelsitas maior, interdum cubitorum trium, languido[*](longido R. longitudo V2.) semper collo et non[*](non om.R.) sufficiente capitis oneri. candor eius eximius foris[*](foliis foris v. a. H.) striati[*](stricti dT. striatis V2REv. a. H.) et ab angustiis in latitudinem[*](latitudine R.) paulatim sese laxantis[*](laxantibus v. a. H.) effigie[*](effigie dv. efficiae VG. efficaciae r.) calathi, resupinis per ambitum labris tenuique pilo[*](filo d(?) v. a. S.) et

staminis[*](staminis vet. Dal. semine ll. v. staminum S e marg. Dal. stamine J cum P.) stantibus in medio crocis. ita odor colorque duplex , et[*](et dREG. ut rv.) alius calicis[*](calicis alius om.RE.), alius staminis[*](stamines RE.), differentia[*](differentias E.) angusta[*](angusta ll. v. etiam gustu D (saltem et in gustu). an manifesta?). in unguenti vero oleique usu et folia non spernuntur. est flos non dissimilis illi in herba, quam convolvolum[*](conuoluulum dv. conuoluorum r.) vocant, nascens per frutecta, nullo odore nec crocis intus, candorem tantum referens ac veluti naturae rudimentum lilia facere condiscentis.[*](Th. H. II 2, 1. VI 6, 8.) alba lilia iisdem omnibus modis seruntur , quibus rosa, et hoc amplius lacrima sua, ut[*](sua et (pro ut) V.) hipposelinum , nihilque est fecundius una radice quinquagenos saepe emittente bulbos. est et rubens lilium, quod Graeci [*](appellant dT.)crinon[*](crimon E. crim R.) vocant, alii florem eius cynorrhodon[*](cinorodon V2. quin- V1.). laudatissimum in Antiochia ac Laudicea Syriae, mox in Phaselide. quartum locum optinet in Italia nascens.

[*](Diosc. III 106. Th. H. VI 6, 3. 8. 9. Diosc. IV 158.) Sunt et purpurea lilia, aliquando[*](quando VGd.) gemino[*](gemine Gd. gemne V.) caule, carnosiore tantum radice maiorisque bulbi, sed unius; narcissum vocant. huius alterum genus flore candido, calice purpureo. differentia a[*](a om.REv. a. B.) liliis et[*](est et REv.) haec, quod narcissis in radice folia sunt, probatissimis in Lyciae montibus. tertio generi cetera eadem, calix herbaceus. omnes serotini , post arcturum enim florent ac per aequinoctium autumnum.

[*](Geop. XI 20, 1 sqq.) Inventa est in his[*](in his et v. et in his ll. G.) et ratio inserendi[*](inferendi ll. v. infici- endi S cum P. malim serendi monstrifica; cfr. § 24. XXXIII 129. XV 97.) monstrificis hominum ingeniis. colligantur[*](colligantur Schneider (ad Theophr. H. VI 6, 7) e Geop. colliguntur ll. v. a. S.) namque mense Iulio scapi arescentis[*](arescentis T. -tes VGdEv. anascentes R.) lilii atque[*](lili atque D. liliaque (quae V)VGREv. lliiique (qui J)dTJ.) suspenduntur in fumo; dein nudantibus

se nodulis in faece nigri vini vel Graeci mense Martio macerantur, ut colorem percipiant, atque ita in scrobiculis seruntur heminis faecis circumfusis[*](circumseruntur fusis R.). sic fiunt purpurea lilia, mirumque tingui aliquid, ut nascatur infectum .

[*](Col. arb. 30, 1. X 101. Th. H. VI 6, 7. Col. IX 4, 4.) Violis honos proximus, earumque plura genera, purpureae, luteae, albae, plantis[*](satis d.) omnes, ut olus, satae. ex his vero, quae sponte apricis[*](opacis B e Diosc.) et macris locis[*](marinis locis G.) proveniunt, purpureae latiore folio, statim[*](statis R.) ab radice exeunti, carnoso[*](exeunti, carnoso ego coll. Theophr. carnosa (-ora R) exeunti RE. carnoso exeunt VB. carnosa exeunt rv.) solaeque Graeco[*](graeco om.dfS.) nomine a ceteris discernuntur, appellatae ia[*](ia B. ita ll. v.) et ab his ianthina[*](ianthina dB. iantina RE. iacinthina (hyac- v)rfv.) vestis. e[*](e VGdTH. se r. sed v.) sativis maxima auctoritas luteis; genera autem[*](autem VdTfRS. om.GSalm. is ED. iis v.) Tusculana et quae marina appellatur, folio aliquanto latiore, sed minus odorata[*](odorata ego. cfr. § 28 extr. -rato ll. v. (flore pro folio coni. Dal.)); in totum vero sine odore minutoque folio Calatina[*](calatina VGdT. -tiana r Brot. -thiana v.), munus[*](munus VGv. minus dEVen. mus R.) autumni, ceterae veris.

[*](Col. X 97. 307. Diosc. IV 58.) Proxima[*](lac. ego indicavi. exciderunt fortasse flore nec maiore.) ei caltha[*](caltha dC. calth V. cultha G. calta Ev. calta calta R.) est et[*](et om.Rv.) concolori[*](concolori REv. conculari d. conculcari VG. conchulari J. colore (et add. D) U 448. concolor Salm.)... amplitudine [*](amplitudini RE.). vincit numero[*](et numero Salm.) foliorum marinam quina[*](quina ego. quinque ll. v.) non excedentem ; eadem odore superatur. est enim gravi[*](graui ego. grauis ll. v.) caltha[*](caltha C. calta VdREv. culta G. calthae H e marg. Dal.), non leviore[*](leuiore VG. leuior ei d(?)REv.) quam scopam regiam[*](fcopum regium d.an florem regium? cfr. index.) appellant, quamquam[*](quamque VG.) folia eius olent, non flores.

[*](Athenaeus XV 41 p. 690d. Diosc. III 44.) Baccar[*](bacchar d(?)Dal.) quoque radicis tantum odoratae est, a

quibusdam nardum[*](nandum R.) rusticum appellatum. unguenta ex ea radice fieri solita apud antiquos Aristophanes, priscae comoediae poeta, testis est; unde quidam[*](quidam dRv. quidem r.) errore falso barbaricam [*](barbaricam ll. v. baccarida Salm. D. baccharicam U 449.) eam[*](ea Salm. illam T.) appellabant. odor est cinnamomo proximus. gracili solo nec umido provenit.[*](Diosc. I 9.) simillimum ei[*](ei v. et ll.) combretum[*](cobretum R. brentum U 450 coll. Athe- naeo; sed cfr. § 133 et index.) appellatur, foliorum exilitate usque in fila adtenuata et procerius quam baccar[*](baccara E. bacchar VGdDal.). haec sutilia[*](haec sutilia ego. haec sunt ll. S. nec haec sunt v. lacunam ante haec indic. J, tantum ad seqq. referens. nexui Salm. haec sunt unguenta D cum U 451; sed cfr. infra v. 12.) tantum. eorum[*](sed eorum REv. a. S.) quoque error corrigendus[*](regendus VGdTfcodd. Salm.) est, qui baccar[*](baccara R.) rusticum nardum appellavere. est enim alia herba sic cognominata, quam Graeci asaron vocant, cuius speciem figuramque diximus[*](12, 47) in nardi[*](nardis R.) generibus. quin immo asaron[*](assaron V.) invenio vocitari, quoniam in coronas non addatur.

[*]((cfr. § 19). Th. H. VI 6, 5. C. VI 18, 3. Diosc. I 25. Col. IX 4, 4. Solin. 5, 13. 38, 6.) Crocum[*](crocum—14 ad om.RE.) silvestre optimum. serere in Italia minime expedit, ad scripula usque singula areis decoquentibus . seritur radicis bulbo. sativum latius[*](laetius coni. H.) maiusque et nitidius, sed[*](sed ubique nec RE. sed nec ubique v. a. H.) multo lenius, degenerans ubique nec fecundum etiam Cyrenis[*](quirenis R.), ubi semper flores laudatissimi. prima nobilitas Cilicio et ibi in Coryco monte, dein Lycio e[*](Lycio e S. cfr. Diosc. lyciae VdTREBrot. liciae G. Lycio v.) monte[*](monte REv. om. rJ. (an Lyciae Olympio?).) Olympo, mox Centuripino[*](centumpinos R. centauripinos d.) Siciliae. aliqui Theraeo[*](The- raeo Salm. dhereo RE. hereo rTf. Phlegraeo B. Aegaeo Tur- neb. et P e Diosc. Heraeo Külb coll. IV 20. an et Aegaeo?) secundum locum dedere.[*](Diosc. I 25. Th. H. VI 6, 10. Seneca ep. 90, 15. Lucret. II 416.) adulteratur nihil aeque. probatio sinceri, si[*](sinceri si dBas. -ceris r. -ceri v.) inposita[*](inpositu R. -tum S.) manu crepitet[*](crepitet Salm. crepiti VG. crepit rf. crepat v. a. S. an crepet?) veluti fragile; umidum

[*](ceu umidum (.. cedit) Müller emend. IV 11.) enim, quod event adulteratione, sentit[*](sentit ego.cfr. 42. 134. XII 28. 129. XXII 63. XXXIV 143. XXXVII 176. sedit ll. cedit C. sedet v. silet S cum Turnebo. sidit Salm. sed est et coni. J.). altera probatio , si[*](post si inVerrore iterata sunt imposita manueripui eluti fragile—sedit) manu[*](manu om.VGdT.) relata[*](praelata RE. prolata v. a. S.) ad ora[*](odore Scaliger.) leniter faciem oculosque mordeat. est per se genus sativi blandissimum volgo[*](quod uulgo dT.), cum sit mediocre[*](medio candidum B.), dialeucon[*](dileacon RE2. (deli- v. a. B.) dilea E1.) vocant. contra Cyrenaico vitium, quod omni croco nigrius est et celerrime marcescit. optimum ubicumque quod pinguissimum et brevis capilli, pessimum vero quod situm redolet. Mucianus auctor est, in Lycia anno septimo aut octavo transferri in locum subactum atque ita degenerans renovari. usus eius in coronis nusquam; herba enim est folio angusto paene in capillamenti [*](capillamentis RE.) modum. sed vino mire congruit, praecipue dulci[*](dulce R. dulcae E.), tritum ad theatra replenda[*](an odore replenda?).[*](Th. H. VI 6, 10. (Varro I 35, 1. Pallad. III 21, 3). Geop. XI 26, 3. Homerus ξ 348.) floret[*](foret R.) vergiliarum[*](uergiliarum—13 florem om.R.) occasu paucis diebus folioque[*](folio qui V.) florem[*](floret Vd.) expellit. viret bruma et[*](et dRv. om. r.) colligitur ; siccatur umbra, melius etiam hiberna. carnosa et illi[*](est illi S e marg. Dal. sed respicitur fortasse ad § 25. conici possit et numerosa illi; cfr. Theophr. (πολλή) et § 43.) radix vivaciorque quam ceteris. gaudet calcari et atteri[*](adteri GD. alterri RE.) pereundoque[*](paedoque E1. paeudoque E2. pede quo Brot. e marg. Dal. pede pereundoque v. a. G.) melius provenit; ideo iuxta semitas ac fontes [*](fontesque (om. ac) dT.) laetissimum.

Troianis[*](troiani VGd.) temporibus iam erat honos ei[*](ei v. et ll.); hos certe flores Homerus tris laudat[*](laudatur VG.) loton[*](crocon dREv. a. D.), crocum, hyacinthum.

[*](Th. de od. 5. C. VI 16, 6. 7. 9, 4. 14, 5. 16, 5. 1. (18, 9). 17, 1. de od. 12.) Omnium autem odoramentorum atque adeo herbarum

differentia est in colore et odore et suco. odorato[*](odoratus VGd. -atis T.) sapor raro ulli non amarus, e contrario dulcia raro[*](ulli—raro om.VGd.) odorata ; itaque et vina mustis odoratiora[*](itaque—odoratiora om.VGd.) et silvestria magis omnia sativis. quorundam odor suavior e longinquo, propius [*](proprius VGVen.) admotus hebetatur, ut violae.[*](C. VI 14,11. 17,2. 3. 4. 5. 14, 8. 18, 1. 3. (H. VI 8, 5).) rosa[*](rosae d.) recens a longinquo olet, sicca propius[*](proprius VGVen.). omnis autem verno tempore[*](tepore f.) acrior et matutinis; quidquid ad meridianas[*](meridias d.) horas dies[*](dies ll. G. S. diei v.) vergit, hebetatur[*](hebebatur VG.). novella quoque vetustis minus[*](minus dv. nimis r.) odorata; acerrimus tamen odor omnium aetate[*](aetate U 452 e Theophr. aestate dv. a. D. aete VG. et e r.) media. rosa et crocum odoratiora, cum serenis diebus leguntur, et omnia in calidis quam in frigidis[*](quam frigidis d.); in Aegypto tamen minime odorati flores, quia nebulosus et roscidus aer est a multo[*](mamulto R. Nilo v. a. S.) flumine[*](famine V2RE. (est tam multo flamine coni. S. sed fortasse a multo flumine delendum est; cfr. Theophr. et Plin. V 58).). quorundam suavitati gravitas inest.[*](Th. C. VI 14, 2. 10. (18, 7). 14, 1. 2. 9. 11, 4.) quaedam, dum[*](cum REv. a. H.) virent[*](uenirent RE.), non olent propter umorem nimium, ut buceras[*](buceras U 453 coll. XXIV 184 et Theophr. buceros ll. v. a. D.), quod est fenum[*](foenum Vv. a. H.) Graecum. aquatis[*](aquatis coni. J. -tus ll. J. acutus v.) odor non omnino[*](omnino ego. omnium ll. v. omni modo coni. J. (omnium non U l. l.).) sine suco est, ut[*](ut om.RE.) violae, rosae, croco; quae vero ex aquatis[*](aquatis VGdEJ. -ticis T. acutis Rv.) carent suco[*](suco carent Vv. a. S.), eorum omnium odor gravis, ut in lilio utriusque generis. habrotonum et amaracum acres habent odores. quorundam flos tantum iucundus, reliquae partes ignavae, ut violae ac rosae.[*](Th. C. VI 14, 7. (17, 6). 14, 9. 10. de od. 12. 13. C. VI 9, 1. 17, 8.) hortensium[*](hortensiorum H.) odoratissima quae sicca, ut ruta, menta, apium, et quae in siccis nascantur[*](nascuntur dv. a. G.). quaedam
vetustate odoratiora, ut cotonea, eademque decerpta quam in suis radicibus. quaedam non nisi defracta aut ex adtritu olent, alia non nisi detracto cortice, quaedam vero non nisi usta, sicut tura[*](ut tura d.) murraeque. flores triti omnes[*](omnes triti dT.) amariores quam intacti[*](intacti V2dEv. in- tanti r.).[*](Th. C. VI 14, 11. 17, 7. 3. 9. (cfr. Plin. XII 110).) aliqua arida diutius odorem continent , ut melilotos[*](melilotus Vd.). quaedam locum ipsum odoratiorem faciunt, ut iris, quin et arborem totam, cuiuscumque radices adtingat[*](attingat d. -get rS. -git G. -gunt v.). hesperis noctu magis olet, inde nomine invento. animalium nullum odoratum, nisi si[*](si om.Rv. a. G.) de pantheris quod[*](quod G. quam quod ll. quicquam v.) dictum est[*](est dBas. est si VGRv. est sic E.) credimus.

[*](8, 62)

[*](Geop. XI 21. Th. H. IV 5, 2. C. VI 18, 12. H. IX 7, 4. Diosc. I 1. Nicand. ther. 43.) Illa quoque non omittenda differentia est, et odoratorum [*](odoramentorum dRE1v. a. D. cfr. U 453.) multa nihil[*](nihil RE2v. nihi E1. in his rT.) adtinere[*](pertinere Vdv. a. S.) ad coronamenta, ut irim atque saliuncam[*](salluricam R.), quamquam nobilissimi[*](nobilissimis R. -simi sit v. a. G.) odoris utramque[*](utraque dv. a. G.). sed iris radice tantum[*](tantum radice tantum R.) commendatur, unguentis nascens et[*](et VGdBas. ut r. aut v.) medicinae . laudatissima in Illyrico, et ibi quoque non in maritimis , sed[*](sed VGdv. et r.) in silvestribus Drinonis[*](irinonis V. Drilonis B e Nicandri ther. 43. cfr. III 144.) et Naronae, proxima in Macedonia, longissima haec et candicans et exilis[*](exilis dG. ex illis rv.).[*](Diosc. I 1.) tertium locum habet Africana, amplissima inter omnes gustuque amarissima. Illyrica quoque[*](quoque ll.v. an Illyricaque?) duorum generum est: raphanitis [*](dist. ego coll. Diosc.) a similitudine, quae et[*](et quae H.) melior[*](mollior VG.), rhizotomos[*](rhizotomos Rv. rhyzothomos E. rhizotomo rS.). subrufa optima, quae sternumenta[*](sternutamenta dRv. a. H.) tractatu[*](tractatu dTS. -tum VG. tractu r. tactu v.) movet. caulem habet cubitalem, erectum[*](erectum TG. -tis r. et rectum v.); floret versicolori[*](uersicolori Gronov. -ris VdT. -culoris G. diuersi coloris r v. a. S.) specie, sicut arcus

caelestis, unde et nomen. non inprobatur et Pisidica. [*](Th. H. IX 8, 7. de od. 32. Diosc. I 1. 66. Th. H. IX 7, 4.)effossuri[*](effossuri GdTS cfr. XXV 145. et fossuri (fosuri E) rv.) tribus ante mensibus mulsa aqua circumfusa hoc veluti[*](hac uelut in RE.) placamento terrae blandiuntur, circumscriptam[*](circumscripta Bas.) mucrone gladii orbe[*](gladi orbe GBas. -dio orbe V. -dio re d. -diorue R. -dioue Ev.) triplici cum[*](cum S. et cum ll. v. desunt fortasse aliqua.) legerunt[*](legerunt RS. -int rv. addunt cum RE. eam v. a. S. an tum?), protinus in caelum adtollunt. natura est[*](natura est Ev. -rae VGR. -ra d.) fervens, tractataque[*](tracta quae VG.) pusulas ambusti modo[*](modi VG.) facit. praecipitur ante omnia, ut casti legant. teredines non sicca modo, verum[*](uerum etiam in dT.) et in terra celerrime sentit[*](sensit RE.). —Optimum antea irinum[*](rinum VG.) Leucade et Elide ferebatur[*](ferebatur v. a. C. afferebatur vet. Dal.)— iam pridem enim et seritur—, nunc e[*](e REv. et r.) Pamphylia, sed Cilicium[*](Cilicium G. cilicum VdREVerc. filicum G. elicum v.) maxime laudatur atque e[*](e Tv. om. r Verc.) septentrionalibus.—

[*](Diosc. I 7.) Saliunca folio[*](folio TH. folia r. foliosa v.) quidem subbrevi[*](subbreui VGdTH. sed breui r. sed breuis v.) et quod[*](quae v. a. H. excidit fortasse post folio adiectivum aliquod, ut lato (quidem, sed breui).) necti non possit, radici numerosae cohaeret, herba verius quam flos, densa veluti manu pressa breviterque caespes sui generis. Pannonia hanc gignit et Norici Alpiumque aprica, urbium Eporedia[*](Eporedia H. (eporre- v). eporidia ll.), tantae suavitatis[*](an feracitatis?), ut metallum[*](mel Atticum Cor- narius.) esse coeperit .[*](Th. H. I 10, 2. IX 19, 2. Diosc. IV 123. III 114.) vestibus interponi eam gratissimum, sicut[*](sic d. sic et v. a. S.) apud Graecos polium herbam[*](herba V.), inclutam[*](inclyta d.) Musaei et Hesiodi laudibus ad omnia utilem praedicantium superque cetera ad famam etiam ac dignitates, prorsusque miram, si modo, ut tradunt, folia eius mane candida, meridie purpurea, sole occidente caerulea aspiciuntur[*](aspiciuntur Vv. -icitur GE. adspicitur r.). duo genera eius: campestre

maius[*](campestre maius om.VGd.); silvestre[*](siluestre dv. -tri r.), quod minus est[*](dist. ego coll. Diosc.), quidam teuthrion[*](teuthrion VdB. theutrion R. teutrion r Ven. D.) vocant. folia canis hominis[*](hominum RS.) similia, a radice protinus, numquam palmo altiora.

[*](cfr. Plin. IX 126. 134. 135. (XXXVII 123). Seneca nat. quaest. I 5, 12.) Et de odoratis floribus satis dictum. in quibus unguento vicisse naturam gaudens luxuria vestibus quoque provocavit eos flores, qui colore commendantur. hos animadverto tris esse principales: rubentem[*](rubentem H. ut rubentem VGdTJ. rub- ut S. om. r. unum codd. dett. v. an unum rubentem?) in cocco, qui a rosae nigrantis[*](rosae nigrantis ego Plinian. p. 38. rosis migrante ll. H. in rosis micat v.) gratia[*](gratius v. a. H.) nitido[*](nitido ego ibid. nihil ll. v. idem H. del. S. nonnihil J.) trahitur[*](traditur Rv. a. H.) suspectu et in[*](in om.R.) purpuras Tyrias dibaphasque[*](dibatasque d.) ac[*](ad RE.) Laconicas[*](laconias d.); amethysti- num[*](amethystinum S. -thystum VdR. -thistum r. alium amethyston (in amethysto C)v.), qui a[*](qui a dTRH. quae VG. que E. qui v. qui in C.) viola et ipse in purpureum, quemque ianthinum [*](ianthi- num dB. ianti- E. lanti- R. yacinthinum (iac- f. hyac-v)rv.) appellavimus. genera enim tractamus in[*](tractamus in om.R.) species mul-[*](27) tas sese spargentia. tertius est, qui proprie conchylii intellegitur[*](intellegitis E. -gis R.), multis modis: unus in heliotropio[*](he- liotropio dv. -po r.) et in aliquo exilis[*](exilis ego. ex his ll. v. (et aliquando exilior vet. Dal.).), plerumque saturatior; alius in malva ad purpuram inclinans; alius in viola serotina conchyliorum vegetissimus [*](uegetissimus fH. -ma ll. v.). paria nunc componuntur, et natura atque luxuria depugnant. lutei video honorem antiquissimum, in nuptialibus flammeis totum feminis[*](an tantum feminis?) concessum, et fortassis ideo non numerari inter principales, hoc est communes maribus ac feminis, quoniam societas principatum dedit.

Amaranto[*](amaranthon VGd. -tho v. a. C.) non dubie vincimur. est autem spica purpurea verius quam flos[*](flos VGdv. plus r.) aliquis, et ipse sine odore[*](sine mirum odorem in RE.).

mirum in eo gaudere decerpi[*](decerpti VG.) et laetius renasci. provenit Augusto mense, durat in autumnum. Alexandrino palma[*](palma dEv. -mam r.), qui decerptus adservatur[*](adsigna- tur (assi- R)RE.); mireque[*](mirumque v. a. H.), postquam defecere cuncti flores, madefactus aqua revivescit et[*](et om.VGd.) hibernas coronas facit. summa natura[*](na- turae D cum Salm.) eius in nomine[*](nomine dEv. -ina r.) est, appellati[*](appellati coni. S. de structure cfr. § 23 init. appellatio ll. S. -ato v.), quoniam non marcescat. in nomine et[*](est et dv. a. G.) cyani colos, item holochrysi[*](holochrysi dv. -crisi VG. olochrosi r.).

Omnes autem hi flores non fuere[*](fuere Vdv. ficere G. fluere r.) in usu Alexandri Magni aetate, quoniam proximi[*](maximi R.) a morte eius auctores siluere de illis; quo manifestum est postea placuisse. a Graecis tamen repertos quis dubitet, non aliter Italia usurpante nomina illorum? at, Hercules, petellio[*](petillio f. peti- lio v. a. D. cfr. index.) ipsa nomen [*](dist. ego.)inposuit[*](posuit VGf.), autumnali circaque vepres nascenti. ei[*](ei VG. et rv.) tantum color est[*](color est ego. -ores VG. -orem REv. -ore dTB.) commendatus[*](commendatus VGd. -atur TB. -at REv. -ato G.), qui est[*](est VGdv. et r.) rosae silvestris, folia parva, quina; mirumque in eo flore inflecti cacumen et e[*](cacumen et e ego. -mine et REv. -men rB.) nodis[*](no- dis VdTfJ. modis G. nonnisi rv.) intorta[*](intorta ego. intorto VGdTfB. J. retorto rv. an in dorfo?) folia nasci parvolo calice ac versicolori[*](uersicolore Vd.) luteum semen includentia[*](in- cludente v. a. J.). luteo[*](luteus v. a. J. alii B.) et bellio, pastillicantibus quinquagenis [*](dist. ego.) quinis barbulis. coronant[*](coro- nant ego. -antur VGRB. -atur rv.) pratenses[*](pratenses dv. -sis rD.) hi[*](hi dv. hic rD.) flore; at[*](flore at ego. fore et V. flos ac RED. flore G. flores d. flores ac v.) sine usu plerique et ideo sine nominibus, quin et his[*](et his REv. et in et his VG. et metis dT.) ipsis alia alii vocabula inponunt.[*](Diosc. IV 55.) chrysocome sive chrysitis [*](chrysocone siue chrystus VG.) non habet Latinam appellationem. palmi altitudine[*](alti- tudine est Vv. -inem GRE. -ine dT.)

est, comantibus fulgore auri corymbis, radice nigra, ex austero dulci, in petrosis opacisque nascens.

Et fere peractis colorum quoque celeberrimis, transit[*](rasit RE. transeat v. a. S.) ratio[*](oratio D cum U 455. sed cfr. Müller de stilo p. 154 n. 96.) ad eas coronas, quae varietate sola placent. duo earum genera, quando aliae flore constant[*](flores constante alio VG.), aliae folio. florem[*](an forum?) esse[*](enim esse dT.) dixerim genistas[*](genitas V.), namque et his decerpitur lateus; item rhododendron, item[*](rhododendron item om.RE.) zizipha, quae[*](quae D. quia ll. quae et v.) Cappadocia vocantur[*](uocatur RE.); his odoratus similisque[*](similis qui VD. -ilis Dal.) olearum fioribus. in vepribus nascitur cyclaminum, de quo plura alias.[*](25,114 sqq.) flos eius Colossinus in coronas admittitur.

Folio[*](folio VGdJ. folia rv.) coronantium[*](coronantium J coll. § 54. 59. coronamentium (-tum d) ll. in coronamentis G. in coronamentum (vel -ta) se dedere v.) milaces[*](milaces J. -cis RD. miliacis G. -aci d. ///iliacis V. malacis E. smilacis v.) et hederae corymbique[*](coronbusque R. coronaeque v. a. G.) earum optinent principatum, de quibus in fruticum loco abunde diximus. sunt et alia genera nominibus Grae-[*](16,144 sqq.) cis indicanda, quia[*](quia dEv. qui R. que G. quae V.) nostris maiore ex parte huius nomenclaturae defuit cura; et pleraque eorum in exteris terris nascuntur, nobis tamen consectanda, quoniam de natura sermo, non de Italia est.

[*](Th. H. VI 1, 4. Diosc. III 41.) Ergo in coronamenta[*](coronamento Vd.) folio venere melotrum, spiraea [*](spirea VT. spira f. spireon v. a. H.), origanum[*](origanum coni. Dal. e Theophr. thriganum E. -granum R. trigamum dT. thryga- num rf. trygnon B coll. § 177. triganon vel trigonon v. a.H.), cneorum, quod casiam[*](casiam - 20 et quod om.R.) Hyginus vocat, et, quod cunilaginem, conyza, melissophyllum, quod apiastrum , melilotum, quod sertulam Campanam vocamus. est enim[*](enim om.d.) in Campania Italiae[*](italiae cam- pania GdED. sed cfr. § 17.) laudatissima[*](laudatissima Rv. -ma a E. -mum a VG. -mum d.), Graecis in Sunio,

mox Chalcidica[*](chaldaica d. Chalcedonica coni. H e Diosc.) et Cretica, ubicumque vero asperis et silvestribus nata. coronas ex ea[*](ea RH. om. r. hac v.) antiquitus factitatas indicio est nomen sertulae, quod occupavit. odor est[*](odor est RES. odores VG. odor eius d(?)v.) croco vicinus et[*](uicinus est et Vv. a. S. fortasse odore suaui et co- lore croco uicinus est flos.) flos, ipsa cana[*](ipse. Campana D.); placet maxime foliis brevissimis atque pinguissimis.

[*](Diosc. III 113. Th. H. VI 1, 4.) Folio[*](folia RE.) coronat[*](coronat et dv. -na et RE. -ne et G. -na te V.) et trifolium. tria eius genera: miny- anthes[*](mi- nyanthes B. miniantes VG. nimiantes d. insantes r.) vocant Graeci, alii asphaltion[*](asphaltion v. sphaltion (-lcion d) ll.), maiore folio, quo utuntur coronarii; alterum acuto oxytriphyllon; tertium ex omnibus minutissimum. inter haec nervosi cauliculi quibusdam [*](dist. D.), ut maratho, hippomaratho, myophono[*](miophono E. myophonio d. myphio VG.);[*](Th. H. VI 2, 2.) utuntur et[*](ei VG. eB.) ferulis[*](ferculis R.), corymbis[*](et corymbis dv.) hederae et[*](hederae et ego. et hederae ll. hederae J.) flore purpureo et in[*](in om.RES.) alio genere earum silvestribus rosis simili[*](similis dv. a. S.). sed in his[*](his dTS. is rD. iis v.) quoque colos tantum delectat, odor autem abest. et cneori[*](ineori VG. neori d.) duo genera, nigri atque candidi; hoc et odoratum, ramosa ambo. florent post aequinoctium autumnum.

totidem et origani in coronamentis species, alterius enim nullum semen; id, cui odor est, Creticum[*](ereticum VG.) vocatur.

[*](Th. H. VI 2, 3. 4.) Totidem et thymi, candidum ac nigricans. floret autem circa solstitia; tum[*](tum ego coll. Theophr. cum ll. v.) et apes decerpunt, ut[*](ut VGRES. aut dT. et v.) augurium mellis sit[*](sit J. est ll. v.); proventum enim sperant apiarii large florescente eo. laeditur imbribus amittitque[*](amittique VGR.) florem. semen thymi[*](thymi dREv. tiui V. tui G.) non potest deprehendi, cum origani, perquam minutum[*](minuam VG. minimum d.), non tamen fallat. sed quid interest occultasse id[*](id VGdv. in r.) naturam?

in flore ipso intellegitur satoque eo nascitur. quid[*](sed quid VGdT.) non temptavere homines? mellis Attici in toto orbe summa laus existimatur; ergo translatum est ex Attica thymum et vix[*](uix ll. v. an in?) flore, uti docemur[*](docemur GdTJ. -mus rv.), satum. sed alia ratio naturae obstitit[*](obsistit VGdT.), non durante Attico thymo nisi in adflatu maris. erat quidem haec opinio antiqua in omni thymo, ideoque non nasci in Arcadia, cum[*](cum D cum U 455. tunc ll. v. tum cum S.) oleam non putarent[*](putabant v. a. S.) gigni nisi intra CCC stadia a mari. thymo[*](thymos RE. thimos G. thymis v. a. S.) quidem nunc etiam lapideos campos in provincia Narbonensi refertos[*](repertos RE.) scimus, hoc paene solo reditu[*](reditu e v. redit- que ll.), e longinquis regionibus pecudum[*](necdum R.) milibus convenientibus, ut thymo vescantur.

[*](Th. H. VI 2, 6. cfr. Diosc. III 126 (2).) Et conyzae duo genera in coronamentis, mas ac femina[*](feminas RE.). differentia in folio: tenuius feminae et constrictius angustiusque, imbricatum[*](imbricatus S (puncto sublato).). mas[*](mas dRES. maris Vv. maris mes (mas J) GJ.) et ramosior[*](ramosius v. a. S.). flos quoque magis splendet eius, serotinus utrique post arcturum . mas odore gravior, femina acutior[*](acucior G. auctor RE. acrior v. a. H.) et ideo contra bestiarum morsus aptior. folia feminae mellis odorem habent, masculae radix a quibusdam libanotis appellatur, de qua diximus.

[*](20,172)

[*](Th. H. VI 1, 1. 6, 2. C. VI 11, 3. Diosc. III 127. I 28.) Etiamnum[*](etiamnum ego. et tantum ll. v. cfr. XVI 146. 149.) folio coronant lovis flos, amaracum, hemerocalles[*](hemerocalles dv. hom- VGR. om- E.), habrotonum, Helenium, sisymbrium, serpullum , omnia[*](omnia om.R.) surculosa rosae modo. colore tantum placet Iovis[*](habet R.) flos, odor abest, sicut et illi, qui Graece phlox[*](flox E. flos VGd.) vocatur . et ramis autem et folio odorata sunt excepto serpull [*](excepto serpullo ll. v. fortasse excepto flore serpullum, helenium, sisym- brium. cfr. Theophr.). Helenium e lacrimis Helenae[*](helene dRH. -nae r. -na v.) dicitur natum, et ideo

in Helene insula[*](insulae RE.) laudatissimum; est autem frutex humi se spargens dodrantalibus ramulis, serpullo simili folio.

[*](Diosc. III 26. Th. C. I 4, 2. H. VI 7, 3. C. IV 3, 2.) Habrotonum odore iucunde gravi floret aestate[*](floret aestate flos est ego. floret VG. floret aestate RES. aestate flos est d. floret aestate flos v. floret est autem flos H. fortasse odore · · graui, flore aurei coloris; an vero floret aestate aurei coloris corymbis? cfr. Diosc.); flos est aurei coloris. vacuum[*](uacuum ll. v. an uagum? cfr. XVII 185.) sponte provenit, cacumine suo se[*](se om.VGT.) propagat[*](propagatur T.). seritur autem semine melius quam radice aut surculo, semine quoque non sine negotio; plantaria [*](plantari VGd.) transferuntur—sic et Adonium—, utrumque aestate. alsiosa enim admodum sunt, ut[*](ut D. et ll. v.) sole tamen nimio laedantur[*](laeduntur dv. a. D.). sed ubi convaluere, rutae[*](rutae uitae RE. ritu uitis v. a. H.) vice fruticant[*](frutificant T. fructif- dR.). habrotono simile odore leucanthemum est, flore albo, foliosum.

[*](Th. H. VI 7, 4. (Diosc. III 41). Athenaeus XV 27 p. 681b. Th. H, VI 7, 6.)

Amaracum Diocles medicus et Sicula gens appellavere, quod Aegyptus et Syria sampsucum[*](samsucum E. -cum dici R.). seritur utroque genere, et seine et ramo, vivacius supra dictis et odore mollius[*](mellius E. melius Rv. a. S.). copiosum amaraco[*](amaro cho VG.) aeque[*](eae quae V. eae G.) quam habrotono semen, sed habrotono radix una et alte[*](una est alte D.) descendens, ceteris[*](tel- lure dT.) in summa terra leviter haerens[*](haerens VdRv. herens r. malim haerent (sc. radi- ces, nam plures ceteris sunt; cfr. Theophr.). haerentibus D; contradixit CFW Müller p. 10, sed non toto Theophr. loco re- specto.). reliquorum satio autumno fere incipiente, nec non et vere quibusdam locis[*](locis REv. in locis rTS.), umbraque[*](umbraque ego. coll. Theophr. quae umbra ll. v. omnia umbra coni. Dal.) gaudent et aqua ac fimo.

Nyctegreton inter pauca miratus est Democritus , coloris hysgini[*](hysgini VP. hisgini G. hygini RE. hysgigni T. hisgigni d. ignei v. a. H.), folio spinae[*](folio hispinae V. folio his spinae G. foliis spinae v. a. H.), nec a[*](ad VGd.) terra[*](terras d.) se adtollentem

[*](dist. ego.)[*](herbi (pro erui) VGd.), praecipuam in Gedrosia. narrat erui post aequinoctium vernum radicitus siccarique ad lunam XXX diebus, ita lucere noctibus; Magos Parthorumque reges hac herba uti[*](uti om.RE.) ad vota suscipienda. eandem[*](eademVG.) vocari chenamychen[*](chenamychen D. -chon v. chenamichen RE. cheramhycen G.-mbycen Vf. -mycen d. chenomychon C. -chen S.), quoniam anseres a primo conspectu eius expavescant, ab aliis nyctalopa, quoniam e longinquo noctibus fulgeat.

Melilotos ubique nascitur, laudatissima tamen in Attica; ubicumque vero recens, nec candicans et croco quam simillima[*](simillimam RE.), quamquam[*](quamquam dv. quam r.) in Italia odoratior candida.

[*](Th. H. VI 8, 1. 2.) Florum prima[*](prima om.dT.) ver nuntiat[*](nuntiat ego. -anti (-nci- G)VGRE. -ant hi dT. -antium v.) viola alba, tepidioribus vero locis etiam hieme emicat; post ea, quae ion[*](ionRSalm. lilia VGdT.om.E v.a.H.) appellatur et[*](et del. v. a. H.) purpurea, proxime flammeum[*](flammeum Salm. -eam ll. -ea v.a. S.) , quod phlox[*](phlox v. phloxsos R. floxos E. phlogion B e Theophr.) vocatur, silvestre dumtaxat. cyclaminum[*](cyclaminum dH. chycl- V. clyclT. clicl- f. coclyaminum R. codiaminon v. (deGEnon constat).) bis anno[*](in anno V.), vere et autumno; aestates hiemesque fugit. seriores supra dictis aliquanto narcissus et lilium trans maria[*](marina dT.), in Italia quidem, ut diximus, post[*](post VC. per rv(S).) rosam. Verum[*](uerum D. uero ll. (in Graecia uero dT). nam v. fortasse ante ueroexciderunt aliqua.) in Graecia tardius etiamnum[*](22) anemone; est autem haec silvestrium bulborum flos, alia quam quae dicetur in medicis[*](medicinis dv. a. S.). sequitur oenanthe [*](164) ac melanium[*](19 melanion B.meliancum RE. melianthum rH. melanthium v (ex indice).) et[*](et om.REv. a. S.) ex silvestribus heliochrysos[*](heliochrysos B. helichrysos dv (S). hely- chrisos VG. -issos r. an eliochrysos? cfr. Theophr. et § 168 (R).), deinde alterum genus anemones, quae limonia[*](limonia dB. tim-rv.) vocatur, post hanc gladiolus comitatus hyacintho[*](hyacinthi RE. -this v. a. S.). novissima[*](nouissime VGTf.) rosa, eademque prima deficit excepta sativa; e ceteris hyacinthus maxime durat et

viola alba et oenanthe, sed haec ita, si devolsa crebro prohibeatur in semen ire. nascitur[*](semen ire nascitur ego coll. Theophr. et XIX 149. semine renascitur VGdS. seminibus renascitur (nascitur v) rv.semen abire nascitur G. seminibus renasci in D cum U 458.) locis tepidis; odor idem ei, qui germinantibus uvis, atque inde nomen.[*](Th. H. IX 19, 3.) hyacinthum comitatur fabula duplex, luctum praeferentis[*](praeferentis Müller emend. IV 11. -rens ll. v.) eius, quem[*](quam GRE.) Apollo dilexerat, aut ex Aiacis cruore editi, ita discurrentibus venis, ut Graecarum litterarum figura Al[*](Al Bas. ac GdR. ea Ev.inVras.) legatur inscriptum. heliochrysus[*](heliochrysos B.heliocrysus V. -crisus dE. helyocrysus R. -crisus G. helichry sos v(S).) florem habet auro similem, folium tenue, cauliculum quoque gracilem, sed durum. hoc coronare [*](coronari RD cum U 458.) se Magi[*](magis Vd.), si et unguenta sumantur ex auro, quod apyron vocant, ad gratiam quoque vitae gloriamque pertinere arbitrantur.

[*](Th. H. VI 8, 3.) Et verni quidem flores[*](quidem et flores RE.) hi sunt; succedunt illis aestivi[*](aestiui GREv. aestiui. Et uerni quidem flores hii sint V. estiui. Sunt etiam uerni flores d.), lychnis et Iovis flos et alterum genus lilii, item tiphyon[*](tiphyon VdB. tiphon Rv. thiphon E. ipson G. iphyon (B)S. apud Theophr. variat scriptura.) et amaracus, quem Phrygium cognominant. sed[*](sed VGdv. semel r.) maxime spectabilis pothos[*](posthos V.). duo genera huius: unum, cui flos hyacinthi[*](hyacinthus R. iacintha V.) est, alter candidus, qui fere nascitur tumulis[*](tumulis J coll. Theophr. et § 40. in tum- ll. v. ad tumulos B.), quoniam fortius durat. et iris aestate floret. abeunt et hi marcescuntque. alii rursus subeunt autumno: tertium genus lilii[*](illi R.) et crocum et orsini[*](orsiniS e coni. J. (ὀρειϝόςTheophr.). orsim R. orsin in VGE. orsini in T. orsinum d. orisin in v. in C.) utraque genera[*](utroque genere Tv.a.S.), unum hebes, alterum odoratum, primis omnia imbribus emicantia. coronarii quidem et spinae flore utuntur, quippe cum spinae albae cauliculi inter oblectamenta quoque gulae condiantur. hic est trans maria ordo florum. in Italia

violis succedit rosa, huic intervenit lilium, rosam[*](rosam Vv. rosa r.) cyanus excipit, cyanum amarantus. nam vicapervica[*](uincaperuinca v. a. J.) semper viret[*](uiret VGdv. et r.), in modum liniae[*](liniae Ev. liliae VGR. lilii dT. laureae U 460. an milii? cfr. XVIII 52.) foliis geniculatim circumdata, topiaria herba, inopiam tamen florum aliquando supplet. haec a Graecis chamaedaphne vocatur.

[*](Th. H. VI 8, 5) Vita[*](uita dv. ita r.) longissima violae albae[*](alba et RE.albae est v. a. Brot.) trimatu. ab eo tenpore degenerat. rosa[*](rosam RE.) et quinquennium perfert non recisa nec adusta[*](adufta v. adulta ll.). illo enim modo iuvenescit. diximus et terram [*](19) referre plurimum. nam[*](nam et in RG.) in Aegypto sine odore haec omnia, tantumque myrtis odor praecipuus; alioqui[*](alioqui ego (cfr. XXII 76). ali- qui RE. aliquis r. atqui D. alicubi v.) etiam binis mensibus antecedit germinatio omnium. rosaria a[*](a omVd.) favonio fossa oportet[*](opoeriet R. opponi et E.) esse iterumque solstitio, et id agendum, ut intra id tempus purgata ac pura sint.

[*](cfr. Varro III 16, 13. Col. IX 4, 2. 5. 6. 8, 13. Pallad. I 37,, 2.) Verum hortis coronamentisque maxime alvaria et apes conveniunt, res praecipui quaestus conpendiique [*](compendio VdTf.), cum favet[*](fauet VdTf. fauit rv.). harum ergo causa oportet serere thymum , apiastrum, rosam, violas, lilium, cytisum, fabam, erviliam[*](eruiliam dH. -lium Rv. -illamVTf. -illium E.), cunilam[*](cuniculam V.), papaver, conyzam, casiam, melilotum, melissophyllum, cerinthen[*](cerinthen ea S. -then v.thea RE.s -tha d. cyrintha V.). ea est autem[*](autem cerinthe v. a. S.) folio candido[*](candidoom.d.), incurvo, cubitalis, capite concavo mellis sucum habente[*](habente dv.-tem r.). horum[*](florum dT v. a. G.) floris avidissimae sunt atque etiam sinapis,[*](cfr. Plin. XI 18.) quod miremur, cum olivae florem ab his non attingi constet[*](constat RE.); ideo[*](ideoque d v. a. S.) hanc arborem procul esse melius sit, cum aliquas quam proxime seri conveniat, quae et[*](et om.Vd.) evolantium examina invitent nec longius abire patiantur.

Cornum quoque arborem caveri oporteat[*](oportet d(?)v.). flore eius degustato alvo cita moriuntur. remedium sorba contusa e melle praebere[*](praebere om.Vd.) his vel urinam[*](urina d.) hominis[*](hominum dv.a.S.) vel boum aut grana punici mali Ammineo[*](amineo Vv. a. H. sed cfr. XX 153.) vino conspersa. at genistas circumseri[*](conseriVdTf.) alvariis gratissimum.

Mirum est dignumque memoratu[*](memorato V1R.) de alimentis quod conperi. Hostilia vicus adluitur Pado. huius inquilini pabulo circa deficiente inponunt navibus alvos noctibusque ad[*](noctibusque ad v. -bus quia RE. -busque rG.) quina milia passuum contrario amne[*](amne S e cod. Divion. mane ll.amne naues v.) subvehunt. egressae luce apes pastaeque ad naves cotidie remeant[*](remanent VR.) mutantes locum, donec pondere ipso pressis navibus plenae alvi intellegantur revectisque eximantur[*](existimantur RE.) mella.[*](Diosc. II 103. de fac. par. II 138.)

et in[*](in om.VR.) Hispania mulis[*](multis V.) provehunt simili de causa. tantumque [*](cantumque R. canum que E.) pabulum refert, ut mella[*](melle R.) quoque venenata fiant. Heracliae [*](heracleae dC.) in Ponto quibusdam annis perniciosissima[*](perniciosissimam R.) existunt ab iisdem apibus facta, nec dixere auctores, e quibus floribus ea fierent! nos trademus quae conperimus. herba est ab exitio et iumentorum quidem, sed praecipue caprarum appellata aegolethron[*](aegolethron dv. egolaethron V. -lephron r.). huius flore concipiunt noxium virus aquoso vere marcescentis. ita fit, ut non omnibus annis sentiatur[*](sentiantur VRE.) malum.[*](Diosc. II 103.) venenati signa sunt, quod omnino non densatur[*](densantur RE.), quod color magis rutilus est, odor alienus, sternumenta protinus movens, quod ponderosius innoxio. qui edere, abiciunt se[*](se dv.quae se VR. que se E.) humi refrigerationem quaerentes, nam et sudore diffluunt. remedia sunt multa, quae suis locis dicemus; sed quoniam statim[*](se statim V.) repraesentari aliqua in[*](29,97,32,43) tantis insidiis oportet, mulsum vetus e melle optimo et

ruta, salsamenta etiam, si reiciantur, sumpta crebro. certumque est id malum per excrementa[*](excreamenta Tf.) ad canes etiam pervenire similiterque torqueri eos. mulsum tamen ex eo inveteratum[*](ueteratum RE.) innocuum esse constat, et feminarum cutem nullo[*](cute nullo V. cutem ullo R.) melius emendari cum costo[*](casto R.), suggillata cum[*](cum sale B e Diosc. (ἁλός). sed cfr. XX 157, ubi itemἁλὸς et ἀλόηςinter se confusa sunt.) aloe.

Aliud genus in eodem Ponti[*](ponti VdTfv. potu r. Ponto (del. situ) G.) situ, gente Sannorum [*](sannonum RE. (uiget ex) annona v. a. G. Suanorum Gronov. (cfr. XXXIII 52).), mellis, quod ab insania, quam[*](quam Vdv. que E. quod R.) gignit, maenomenon vocant. id existimatur contrahi flore rhododendri, quo[*](qua RE.) scatent silvae. gensque ea, cum ceram[*](ceramdv. cera r.) in tributa Romanis praestet[*](praestet v. -ent ll.), mel, quoniam exitiale est, non vendit[*](pendit S cum Gronovio.). et in Perside et in Mauretaniae Caesariensis Gaetulia, contermina Massaesylis[*](Massaesulis G. massasyllis RE. masyllis rTv.), venenati favi gignuntur, quidamque a[*](a VREv.ad (partem) dTJ. ex coni. S. an aliqua? 13 leuiore V.) parte, quo nihil esse fallacius potest, nisi quod livore deprehenduntur [*](deprenduntur R.).[*](malvae: Geop. XV 6, 1. 5, 6. Plin. XX 223.) quid sibi voluisse naturam his arbitremur insidiis, ut ab iisdem apibus nec[*](nec - 20 apibus om.d.) omnibus annis fierent aut non totis favis? parum enim erat[*](parum erat enim V. parum erat H. an parumne ei erat?) genuisse rem, in qua venenum facillime daretur? etiamne hoc ipsa in melle tot animalibus dedit? quid sibi voluit, nisi ut cautiorem minusque avidum faceret hominem? non enim et ipsis apibus iam cuspides dederat et quidem venenatas, remedio [*](remedium... differendum v. a. G.) adversus has utique non differendo? ergo malvae[*](malbae R.) suco aut foliorum hederae[*](hederis d.) perungui salutare est vel percussos eas[*](ea TED.) bibere. mirum tamen est venena portantes ore fingentesque ipsas non mori[*](moris R.), nisi quod illa domina rerum

omnium hanc dedit repugnantiam apibus, sicut contra serpentes Psyllis[*](psyllis dv. phyllis V. hypsillis r.) Marsisque inter homines.

Aliud in Creta miraculum mellis[*](mollis R.): mons est Carina[*](carma REBrot. Carnia coni. H. Camara U 461.)VIIII passuum ambitu, intra quod spatium muscae non reperiuntur, natumque ibi mel nusquam attingunt. hoc experimento singulare medicamentis eligitur[*](exigiturVdTfS. sed cfr. XXIII 79.).

[*](Col. IX 7, 5. Geop. XV 2, 1. (Plin. XVIII 338). Varro III 16, 15. 16. Col. IX 6, 1. Pallad. I 38, 1.) Alvaria[*](albaria R. aluearia v. a. J.) orientem aequinoctialem spectare convenit . aquilonem evitent, nec favonium minus. alvus[*](aluus T. aluos rS. aluearia v.) optima[*](optima e v. -imeVdT. -ume r. -imas e S cum Gronovio (secundas... tertias).) e cortice, secunda ferula, tertia vimine; multi et e[*](et e VdTS. estis et i R. estis et E. eas et H. eaet v.) speculari lapide fecere[*](facere RE.), ut operantes[*](operantes v. sperantis ll.) intus spectarent. circumlini alvos fimo bubulo utilissimum, operculum a tergo esse ambulatorium, ut proferatur[*](pro feratur G. properatur VRE. prospiciatur dT.) intus, si magna sit alvus aut sterilis operatio, ne desperatione curam abiciant; id paulatim reduci fallente operis incremento. alvos hieme stramento operiri, crebro suffiri, maxime fimo bubulo.[*](Col. IX 14, 1. 2. 8. 9. Pallad. V 8, 7.) cognatum hoc iis innascentes bestiolas necat[*](necant V.), araneos, papiliones, teredines[*](papilione redines R.), apesque ipsas excitat. et araneorum quidem exitium facilius est; papilio, pestis maior[*](dist. S.), lucernis tollitur vere[*](uere RH. uero rTv.), cum maturescat[*](maturescit d v. a. S.) malva, noctu interlunio caelo sereno accensis ante alvos. in eam flammam sese ingerunt.

[*](Varro II 16, 28. Col. IX 14, 15. Geop. XV 4, 4.) Si cibus sentiatur[*](sentiatur VGEv(S). -iantur R.censeatur dC.) deesse apibus, uvas passas siccasve ficos[*](ficus V2dT.) tusas ad fores earum posuisse conveniat, item[*](item conueniat R.) lanas[*](laneas D. an lanae?) tractas madentes passo aut defruto[*](defruto V2dv. defrito r.) aut aqua

mulsa, gallinarum etiam crudas[*](crudas dv. nudas rS.) carnes. quibusdam et aestatibus iidem[*](etiam aestatibus Vv. a. S.) cibi praestandi, cum siccitas continua florum alimentum[*](alimentum om.d.) abstulit. alvorum[*](arborum VG.), cum mel[*](melle d.) eximatur, inlini oportet exitus melissophyllo aut genista tritis, aut medias alba vite praecingi[*](cingine om.R.), ne apes diffugiant. vasa mellaria et[*](et TfS. aut rv. an ac?) favos lavari aqua praecipiunt, hac[*](haec VG.) decocta fieri saluberrimum acetum.

[*](Col. IX 6, 1. Diosc. II 105.) Cera fit[*](fit etR. fit ex v. a. C.) expressis favis, sed ante purificatis aqua[*](aqua—9 siccatis om.RE.) ac triduo in tenebris[*](tenebris v.terebris VGd.) siccatis, quarto[*](a quarto RE.) die liquatis igni in novo fictili, aqua favos tegente, tunc sporta colatis. rursus in eadem olla coquitur cera cum eadem aqua excipiturque alia frigida, vasis melle circumlitis. optima quae Punica vocatur, proxima quam maxime fulva odorisque mellei, pura, natione autem Pontica, quod[*](quod ll. S. quam v.) constare[*](constaret RE.) equidem [*](et quidem VG.) miror inter venenata mella[*](uenena mel G.), dein Cretica, plurimum enim ex propoli[*](tropoli V.) habet, de qua diximus in natura apium. [*](11,16) post has Corsica[*](corsicam VGd.), quoniam ex buxo fit, habere quandam[*](quandam G. quantam ll. aliquantam v.) vim medicaminis putatur.[*](Diosc. II 105. Th. H. VII 9, 3.) Punica fit hoc modo: ventilatur sub diu[*](diuo Vv. a. J. diual R. dio Dal.) saepius cera fulva, dein[*](deinde Rv. a. D.) fervet[*](fruet R. feruent VG. -enti d.) in aqua marina ex alto petita addito nitro. inde lingulis hauriunt florem, id est candidissima quaeque, transfunduntque in vas, quod exiguum frigidae habeat, et rursus marina decocunt separatim , dein vas[*](uase d.) ipsum[*](ipsumREV. ipsu V2. ipso r.) aut aquam[*](aut aquam ego. antequam ll. S. aqua J. del. cfr. Diosc. an lente aqua?) refrigerant. et cum hoc ter fecere, iuncea crate[*](grate G. gratae E.gnatae R.) sub diu siccant sole lunaque. haec enim candorem facit, sol siccat[*](sol siccat et VGdTH. sic siccat et r. siccantes G. si sic siccatur v.), et, ne liquefaciat[*](liquefaciat TH. -iant ll. v.),

protegunt tenui linteo. candidissima vero fit post insolationem [*](insalationem Vd.) etiamnum[*](etiam V.) recocta. Punica medicinis utilissima. nigrescit cera addito chartarum cinere[*](geinere E. genere R.), sicut anchusa[*](ancusa R.) admixta rubet[*](rumba et RE.), variosque in colores pigmentis trahitur[*](traditur dDal.) ad reddendas[*](reddendas V2v(S). -da RE. edendas rH.) similitudines et innumeros mortalium usus parietumque etiam et armorum tutelam. cetera de melle apibusque in natura earum dicta sunt.

[*](11,11 sqq.)

Et hortorum quidem omnis fere peracta ratio est[*](ratio peractadv. a. S.);