Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quin etiam, stagno similis pigraeque paludi,
- caeruleus vix est diluiturque color.
- innatat unda freto dulcis, leviorque marina est,
- quae proprium mixto de sale pondus habet.
- si roget haec aliquis cur sint narrata Pedoni,
- quidve loqui certis iuverit ista modis,
- detinui dicam curas tempusque fefelli.
- hunc fructum praesens attulit hora mihi.
- afuimus solito, dum scribimus ista, dolore,
- in mediis nec nos sensimus esse Getis.
- at tu, non dubito, cum Thesea carmine laudes,
- materiae titulos quin tueare tuae,
- quemque refers, imitere virum, vetat ille profecto
- tranquilli comitem temporis esse fidem.
- qui quamquam est factis ingens et conditur a te
- vir tanto quanto debuit ore cani,
- est tamen ex illo nobis imitabile quiddam,
- inque fide Theseus quilibet esse potest.
- non tibi sunt hostes ferro clavaque domandi,
- per quos vix ulli pervius Isthmos erat: