Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- sic tibi mature fraterni funeris ultor
- purpureus niveis filius instet equis.
- adnuite o! timidis, mitissima numina, votis.
- praesentis aliquid prosit habere deos.
- Caesaris adventu tuta [*](tota; tuto Owen) gladiator harena
- exit, et auxilium non leve vultus habet.
- nos quoque vestra iuvat [*](iuvet) quod, qua licet, ora videmus,
- intrata est superis quod domus una tribus,
- felices illi, qui non simulacra, sed ipsos,
- quique deum coram corpora vera vident,
- quod quoniam nobis invidit inutile fatum,
- quos dedit ars, vultus effigiemque colo.
- sic homines novere deos, quos arduus aether
- occulit, et colitur pro Iove forma Iovis,
- denique, quae mecum est et erit sine fine, cavete,
- ne sit in inviso vestra figura loco.
- nam caput e nostra citius cervice recedet,
- et patiar fossis lumen abire genis,
- quam caream raptis, o publica numina, vobis:
- vos eritis nostrae portus et ara fugae.