Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- di tibi se tribuant cum Caesare semper amicos :
- non potuit votum plenius esse meum.
- haec meus argutis, si tu paterere, libellis
- poneret in multa luce videnda labor;
- nunc quoque se, quamvis est [*](iam quamvis est vel q. e. iam corr. Naugerus (σ?)) iussa quiescere, quin te
- nominet invitum, vix mea Musa tenet,
- utque canem pavidae nactum vestigia cervae
- latrantem frustra copula dura tenet,
- utque fores nondum reserati carceris acer
- nunc pede, nunc ipsa fronte lacessit equus,
- sic mea lege data vincta atque inclusa Thalia [*](Thalia voluntas)
- per titulum vetiti nominis ire cupit.
- ne tamen officio memoris laedaris amici,
- parebo iussis—parce timere—tuis.
- at non parerem, nisi me meminisse putares.
- hoc quod non prohibet vox tua, gratus ero.
- dumque quod o breve sit!—lumen vitale videbo,
- serviet officio spiritus iste [*](ipse) tuo.