Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. ipse quoque aetherias meritis invectus es arces,
  2. quo non exiguo facta labore via est.
  3. nec patria est habitata tibi, sed adusque nivosum
  4. Strymona venisti Marticolamque Geten,
  5. Persidaque et lato spatiantem flumine Gangen,
  6. et quascumque bibit decolor Indus aquas.
  7. scilicet hanc legem nentes fatalia Parcae
  8. stamina bis genito bis cecinere tibi.
  9. me quoque, si fas est exemplis ire deorum,
  10. ferrea sors vitae difficilisque premit.
  11. illo nec levius cecidi, quem magna locutum
  12. reppulit a Thebis Iuppiter igne suo.
  13. ut tamen audisti percussum fulmine vatem,
  14. admonitu matris condoluisse potes,
  15. et potes aspiciens circum tua sacra poëtas,
  16. nescioquis nostri dicere cultor abest.
  17. fer, bone Liber, opem: sic altera [*](altam) degravet ulmum
  18. vitis et incluso plena sit uva inero,