Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- des licet in valido pectus mihi robore fultum,
- fama refert Anyti quale fuisse reo, [*](rei vel senis)
- fracta cadet tantae sapientia mole ruinae:
- plus valet humanis viribus ira dei.
- ille senex, dictus sapiens ab Apolline, nullum
- scribere in hoc casu sustinuisset opus.
- ut veniant patriae, veniant oblivia vestri,[*](nostri)
- omnis ut amissi sensus abesse queat,
- at timor officio fungi vetat ipse [*](esse: ipse σ ) quietum:
- cinctus ab innumero me tenet hoste locus,
- adde quod ingenium longa rubigine laesum
- torpet et est multo, quam fuit ante, minus,
- fertilis, assiduo si non renovatur [*](renovetur vel removetur) aratro,
- nil nisi cum spinis gramen habebit ager.
- tempore qui longo steterit, male curret [*](currit) et inter
- carceribus missos ultimus ibit equus,
- vertitur in teneram cariem rimisque dehiscit,
- siqua diu solitis cumba vacavit [*](vacabit corr. σ ) aquis,
- me quoque despera,[*](despero) fuerim cum parvus et ante,
- illi, qui fueram, posse redire parem.