Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- hoc est cur cantet vinctus quoque compede fossor,
- indocili numero cum grave mollit opus.
- cantat et innitens limosae pronus harenae,
- adverso tardam qui trahit amne ratem;
- quique refert pariter lentos ad pectora remos,
- in numerum pulsa brachia pulsat [*](iactat σ ) aqua.
- fessus ubi incubuit baculo saxove resedit
- pastor, harundineo carmine mulcet oves.
- cantantis pariter, pariter data pensa trahentis,
- fallitur ancillae decipiturque labor.
- fertur et abducta Lyrneside tristis Achilles
- Haemonia curas attenuasse lyra.
- cum traheret silvas Orpheus et dura canendo
- saxa, bis amissa coniuge maestus erat.
- me quoque Musa levat Ponti loca iussa petentem.
- sola comes nostrae perstitit illa fugae;
- sola nec insidias, Sinti nec [*](inter nec: Sinti nec Ehwald) militis ensem,
- nec mare nec ventos barbariamque timet.
- scit quoque, cum perii, quis me deceperit error,
- et culpam in facto, non scelus, esse meo,