Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- cumque locum moresque hominum cultusque sonumque
- cernimus, et, qui sim qui fuerimque, subit,
- tantus amor necis est, querar ut cum Caesaris ira,
- quod non offensas vindicet ense suas.
- at, quoniam semel est odio civiliter usus,
- mutato levior sit fuga nostra loco.
- Hic quoque sunt igitur Graiae—quis crederet?—urbes
- inter inhumanae nomina barbariae;
- huc quoque Mileto missi venere coloni,
- inque Getis Graias constituere domos.
- sed vetus huic nomen, positaque antiquius urbe,
- constat ab Absyrti caede fuisse loco.
- nam rate, quae cura pugnacis facta Minervae
- per non temptatas prima cucurrit aquas,
- impia desertum fugiens Medea parentem
- dicitur his remos applicuisse vadis.