Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- scite tamen, quamvis longe [*](longa corr. Owen ex deflorat.) regione remotus
- absim, vos animo semper adesse meo;
- et qua quisque potest, aliqua mala nostra levate,
- fidam proiecto neve negate manum.
- prospera sic maneat vobis fortuna, nec umquam
- contacti simili sorte rogetis idem.
- Usus amicitiae tecum mihi parvus, ut illam
- non aegre posses dissimulare, fuit,
- nec [*](ni: nec σ ) me complexus vinclis propioribus esses
- nave mea vento, forsan, eunte suo.
- ut cecidi cunctique metu fugere ruinam,
- versaque amicitiae terga dedere meae,
- ausus es igne Iovis percussum tangere corpus
- et deploratae limen adire domus: