Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. aspicis ut summa cortex levis innatet unda,
  2. cum grave nexa simul retia mergat onus.
  3. haec ego si monitor monitus prius ipse fuissem,
  4. in qua debebam forsitan urbe forem.
  5. dum tecum vixi, dum me levis aura ferebat,
  6. haec mea per placidas cumba cucurrit aquas,
  7. qui cadit in plano—vix hoc tamen evenit ipsum—
  8. sic cadit, ut tacta surgere possit humo;
  9. at miser Elpenor tecto delapsus ab alto
  10. occurrit regi debilis umbra suo.
  11. quid fuit, ut tutas agitaret Daedalus alas,
  12. Icarus inmensas nomine signet aquas?
  13. nempe quod hic alte, demissius ille volabat;
  14. nam pennas ambo non habuere suas.
  15. crede mihi, bene qui latuit bene vixit, et intra
  16. fortunam debet quisque manere suam.
  17. non foret Eumedes orbus, si filius eius
  18. stultus Achilleos non adamasset equos;