Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- et quoniam, fieri quod numquam posse putavi,
- est tibi de rebus maxima cura meis,
- non est quod timeas . fortuna miserrima nostra est,
- omne trahit secum Caesaris ira malum.
- quod magis ut liqueat, neve hoc ego fingere credar,
- ipse velim poenas experiare meas.
- Frigora iam Zephyri minuunt, annoque peracto
- longior antiquis visa Maeotis hiems,
- inpositamque sibi qui non bene pertulit Hellen,
- tempora nocturnis aequa diurna facit,
- iam violam puerique legunt hilaresque puellae,
- rustica quae nullo nata serente venit;
- prataque pubescunt variorum flore colorum,
- indocilique loquax gutture vernat avis;
- utque malae matris crimen deponat hirundo
- sub trabibus cunas tectaque parva facit :
- herbaque, quae latuit Cerealibus obruta sulcis,
- exit et expandit molle cacumen humo;
- quoque loco est vitis, de palmite gemma movetur:
- nam procul a Getico litore vitis abest;