Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. singultu medios impediente sonos,
  2. illa etiam ante Lares [*](Lares aras) passis adstrata capillis
  3. contigit extinctos [*](extinctos aeternos) ore tremente focos,
  4. multaque in adversos effudit verba Penates
  5. pro deplorato non valitura viro.
  6. iamque morae spatium nox praecipitata negabat,
  7. versaque ab axe suo Parrhasis Arctos erat.
  8. quid facerem? blando patriae retinebar amore,
  9. ultima sed iussae nox erat illa fugae.
  10. a! quotiens aliquo dixi properante quid urgues?
  11. vel quo festinas ire, vel unde, vide.
  12. a! quotiens certam me sum mentitus habere
  13. horam, propositae quae foret apta viae.
  14. ter limen tetigi, ter sum revocatus, et ipse
  15. indulgens animo pes mihi tardus erat.
  16. saepe vale dicto rursus sum multa locutus,
  17. et quasi discedens oscula summa dedi.
  18. saepe eadem mandata dedi meque ipse fefelli,
  19. respiciens oculis pignora cara meis.
  20. denique quid propero? Scythia est, quo mittimur, inquam,