Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- et quos Maera novo latratu terruit agros,
- Eurypylique urbem, qua Coae cornua matres
- gesserunt tum cum discederet Herculis agmen
- Phoebeamque Rhodon et Ialysios Telchinas,
- quorum oculos ipso vitiantes omnia visu
- Iuppiter exosus fraternis subdidit undis.
- Transit et antiquae Cartheia moenia Ceae,
- qua pater Alcidamas placidam de corpore natae
- miraturus erat nasci potuisse columbam.
- Inde lacus Hyries videt et Cycneia tempe,
- quae subitus celebravit olor. Nam Phyllius illic
- imperio pueri volucresque ferumque leonem
- tradiderat domitos; taurum quoque vincere iussus
- vicerat, et spreto totiens iratus amore
- praemia poscenti taurum suprema negabat.
- Ille indignatus “cupies dare” dixit et alto
- desiluit saxo. Cuncti cecidisse putabant:
- factus olor niveis pendebat in aere pennis.
- At genetrix Hyrie, servatum nescia, flendo
- delicuit stagnumque suo de nomine fecit.