Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Postquam epulis functi generosi munere Bacchi
- diffudere animos, cultusque genusque locorum
- quaerit Lyncides moresque animumque virorum. [*](vulg. quaerit Abantiades: quaerenti protinus unus narrat Lyncides moresque animumque virorum)
- Quae simul edocuit, “nunc, o fortissime,” dixit
- “fare, precor, Perseu, quanta virtute quibusque
- artibus abstuleris crinita draconibus ora.”
- Narrat Agenorides gelido sub Atlante iacentem
- esse locum solidae tutum munimine molis;
- cuius in introitu geminas habitasse sorores
- Phorcidas, unius partitas luminis usum.
- Id se sollerti furtim, dum traditur, astu
- supposita cepisse manu perque abdita longe
- deviaque et silvis horrentia saxa fragosis
- Gorgoneas tetigisse domos, passimque per agros
- perque vias vidisse hominum simulacra ferarumque
- in silicem ex ipsis visa conversa Medusa.
- Se tamen horrendae clipei, quem laeva gerebat,
- aere repercusso formam adspexisse Medusae,
- dumque gravis somnus colubrasque ipsamque tenebat,
- eripuisse caput collo; pennisque fugacem