Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Quae postquam summum tetigere iacentia tergum,
- exspatiantur equi, nulloque inhibente per auras
- ignotae regionis eunt, quaque impetus egit,
- hac sine lege ruunt altoque sub aethere fixis
- incursant stellis rapiuntque per avia currum.
- Et modo summa petunt, modo per declive viasque
- praecipites spatio terrae propiore feruntur.
- Inferiusque suis fraternos currere Luna
- admiratur equos, ambustaque nubila fumant;
- corripitur flammis ut quaeque altissima, tellus
- fissaque agit rimas et sucis aret ademptis.
- Pabula canescunt, cum frondibus uritur arbor,
- materiamque suo praebet seges arida damno.
- Parva queror: magnae pereunt cum moenibus urbes,
- cumque suis totas populis incendia gentes
- in cinerem vertunt. Silvae cum montibus ardent,
- ardet Athos Taurusque Cilix et Tmolus et Oete
- et tum sicca, prius creberrima fontibus, Ide,
- virgineusque Helicon et nondum Oeagrius Haemus;
- ardet in inmensum geminatis ignibus Aetna