Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- dente pedem strinxit virusque in corpore liquit;
- cum vita suppressa fuga est: amplectitur amens
- exanimem clamatque “piget, piget esse secutum!
- Sed non hoc timui, neque erat mihi vincere tanti.
- Perdidimus miseram nos te duo: vulnus ab angue,
- a me causa data est. Ego sum sceleratior illo,
- qui tibi morte mea mortis solacia mittam.”
- Dixit et e scopulo, quem rauca subederat unda,
- decidit in pontum. Tethys miserata cadentem
- molliter excepit nantemque per aequora pennis
- texit, et optatae non est data copia mortis.
- Indignatur amans invitum vivere cogi
- obstarique animae misera de sede volenti
- exire. Utque novas umeris adsumpserat alas,
- subvolat atque iterum corpus super aequora mittit.
- Pluma levat casus: furit Aesacos inque profundum
- pronus abit letique viam sine fine retemptat.
- Fecit amor maciem: longa internodia crurum,
- longa manet cervix, caput est a corpore longe;
- aequor amat nomenque manet, quia mergitur, illi.”